۱۹آذر ۱۳۷۳ علی امیری ساعت۶ صبح به قصد صعود توچال از منزل خارج شد.در برگشت به دلیل کولاک شدی�� در سنگ سیاه زمینگیر شد و فوت کرد.
پدرش خانهای که برای او خریده بود را فروخت و با پولش جانپناهی در همان مکان ساخت که هر ساله جانهای زیادی را نجات داده.
جانپناه امیری اینطور ساخته شد.
عکس رو شما گرفتید؟ عکاستون اونجا بوده؟! اگه عکاس این عکس منم که مال «هماکنون» نیست!
بعدم بیجا کردی عکس رو بدون اسم و اجازه منتشر کردی! کی میخواید این بدیهات رو یاد بگیرید؟!
به قول شجریان که امروز سالگردشه، اینا هیچی تو بساطشون نیست!
همهی کارهاشون واکنشیه. هیچ خلاقیتی ندارن. به مبتذلترین و احمقانهترین شکل ممکن فقط تقلید میکنند.
یه بابایی سال ۲۰۱۴ یه مجموعه عکس از پدربزرگش به ارث میبره. چون فکر نمیکرده که چیز باارزشی باشه از اون سال رهاش کرده بود تا توی قرنطینه و از سر بیکاری میره سروقتش و نگاتیوها رو اسکن میکنه و صاحب یه گنجینهی بزرگ از عکسهای خیابانی بین سالهای ۱۹۵۰ و ۱۹۷۰ میشه!
آقای Jeff Mermelstein یک عکاس خیابانی قدیمی در نیویورک است. آخرین پروژهاش عکاسی از صفحهی موبایل مردم در مکانهای عمومی بوده در حالی که مشغول فرستادن پیغام بودند. ۲/۵ سال از موبایل مردم در خیابان عکس گرفته و حاصلش کتابی عجیب و تاثیرگذار شده به نام
#nyc
عملیات جستجوی حادثهی روز جمعه چند ساعت پیش تمام شد. ۸ نفر در کلکچال، ۲ نفر دارآباد و یک نفر پایین قلهی قلعه دختر در آهار، مجموعا ۱۲ نفر کشته. توی تاریخ کوهنوردی سراغ ندارم که ۱۱ نفر در یک روز در کوههای تهران کشته شده باشن. جمعهی سیاه کوههای تهران بود.
تنها پرندهای که دیده بودم با آدما دوست میشه، شیلا بود تو کارتون سندباد.
اصلا فکر نمیکردم بشه با یه پرنده هم ارتباط برقرار کرد. ولی این بچه خیلی خوبه. کاملا دوست شدیم، با هم حرف میزنیم، بازی میکنیم، یه لحظه دور میشم میگه پیام بیا.
دقیقا کف دره، توی مسیر رودخونه، پایین خطالراسی نزدیک ۴هزارمتر ارتفاع، چرا چنین ساختوسازیهایی باید انجام بشه؟!
بعد یه هفتهست دارن هشدار میدن آخر هفته سیل میاد، کنار رودخانهها نرید، زن و بچه رو برای چی برداشتی رفتی اونجا؟!
مراسم خواهر دوستم دردناکترین مجلس ختمی بود که رفته بودم. داغی که تحمل میکنند با هیچ کلمهای قابل وصف نیست.
کواکبیان هم که تو مجلس بود رفت پشت میکروفن و از مشخص شدن مقصرین حرف زد. مجلس متشنج شد فریاد میزدن شما مسببش هستید. میکروفن رو ازش گرفتن و با هو و فضحیت انداختنش بیرون.
ای داد بیداد! محمد بزرگی از بیس جامپرهای خوب ایران و کوهنورد و اسکای رانر، امروز صبح فوت شد!
برای سالگرد حادثهی پلاسکو از نردبان آتشنشانی میپره اما چترش باز نمیشه! 😞
اینجا باتلنک یکی از خطرناکترین نقاط K2ست. سال ۲۰۰۸ بر اثر شکستن سراکهای بالادست، ۱۱ نفر اینجا کشته شدند. تا زمستان ۲۰۲۱ فقط ۳۷۷ نفر K2 رو صعود کردند. این هفته بیش از ۲۰۰ نفر!
قلهی K2 هیچوقت چنین صحنهای به خودش ندیده!
فیلم از Mingma G
جک شارپ عکاس آماتور بوده و دههی ۷۰ دیگه عکاسی رو رها میکنه. اما الان نوهاش ۵۰۰۰تا عکس ازش به ارث برده که به خوبی عکسهای ویوین مایر نیست اما مجموعهی باارزشیه. عکسها رو میتونید اینجا ببینید:
لابد خبر کشته شدن ۳کوهنورد در ارتفاعات اشنویه بر اثر بهمن رو شنیدید. توی ۴-۵ روزی که گم شده بودند، صدها نفر از مردم عادی برای کمک رفتن. این هم مراسم خاکسپاریشون در کوه سلطانیعقوب نقده کنار مزار محمد اورازه. میگن ۴۰هزار نفر برای مراسم رفتن. همدلی و همبستگی این مردم بینظیره!
جنگ سگها هر ساله در شهر گلوگاه برگزار میشه و امسال بیش از ۱۰۰ سگ از کل مازندران در این مسابقهی زشت، دردناک و آزاردهنده شرکت کردند که همدیگر رو بدرند تا عدهای سرگرم شوند و عدهای هم با پول قمارش سرخوش!
به دوست بابا زنگ زدن گفتن آقا درختها رو چرا فروختی؟ حیف بود. میگه درخت چی؟ من چیزی نفروختم!
اومدن همهی درختهای چنار و صنوبر باغ یارو رو بریدن، بار زدن بردن!
۶۰۰ کیلو زباله از دشت هسارچال علمکوه جمعآوری شد. من اوایل میگفتم اینا چه کوهنوردایی هستند. اما الان دیگه مطمئنم اینا انسان هم نیستند چه برسه به کوهنورد!
پینوشت: بدترین فحشها نثار همهی کسانی که در طبیعت آشغال میریزند.
این آقای زیگفرید هانسن تا ۴۱سالگی یه علاقمند به عکاسی ناشناس بود. خودش میگه یه نمایشگاه از آندره کرتژ باعث تحول تو عکاسیاش میشه. تو خیابون چیزایی میبینه که بقیه نمیبینند. الان یکی از عکاسان معروف خیابانیه با کلی نمایشگاه و کتاب و جایزه.
اینجا تابستونها مه زیاد نمیشه. بعضی وقتها نصف شب میاد، تا قبل از طلوع آفتاب هم میره. صبح ساعت ۴٫۵ بیدار شدم به امید مه، اما نشد. گفتم برم طلوع رو تماشا کنم، که ابر بود. اما دست خالی هم برنگشتم.
بیخیال K2 و ترافیکش! مهمترین صعود امسال روی K1 یا ماشربروم در جریانه. یه تیم ۳نفرهی چک قصد داره یک مسیر جدید روی این کوه باز کنه.
ماشربروم با ۷۸۲۱متر فقط ۴صعود موفق به خودش دیده.
کوهنوردی واقعی یعنی این!
برای اینکه عمق فاجعه رو درک کنید، آبشار یخی دماوند یه نماد و لوکیشن معروفه که توی ارتفاع تقریبا ۵هزارمتری نزدیک مسیر جنوبیه.
عکس رو انجمن پزشکی کوهستان منتشر کرده، عکاس رو نمیدونم.
ظاهرا امر سکسی از همهچیز جذابتره! تمام شبکههای مجازی شده عکس اون پوفیوز! گور باباش بابا!
آقای شاهد علوی عکس ۱۱سال پیش رو الان تو این وضعیت چرا منتشر کردی؟
@ShahedAlavi
پریروز حداقل ۱۱۸ نفر K2 رو صعود کردند! حضور تعداد زیادی آژانس نپالی و پاکستانی و آمریکایی، قلهای که به سختی و مرگبار بودن شهره بود رو سهلالوصول کرده. اتفاقی که برای آناپورنا هم افتاد.
همه چیز داره معنای خودشو از دست میده.
هر وقت حادثهای برای کوهنوردی اتفاق میافته، از در و دیوار میشنویم که اینا مگه دیوانهاند؟ آدم عاقل مگه تو برف و یخ میره بالای کوه؟
زندگی برای هر کس معنای به خصوصی داره. از دید یه فرد ماجراجو، زندگی کسالتبار و تکراری شما پوچ و دیوانگیایه.
۵ زن ما بین ۴۲ تا ۵۰ ساله که باربر و آشپز گروههای کوهنوردی در بولیوی بودند، تصمیم میگیرند خودشون بلندترین قلهی آمریکای جنوبی، آکونکاگوا به ارتفاع ۶۹۶۲ متر رو با لباسهای محلی خودشون که اسمش چولیتاس هست صعود کنند. این داستان مستندی به همین نامه که تا حالا چندین جایزه گرفته.
کثافتِ بنر، از اون کثافات فرهنگیه که دامان جامعهی ما رو گرفته. کوهها هم بینصیب نموندن.
خندهدار اینجاست که اینایی که این بنر رو رها کردن و رفتن، عکس فوجییاما رو به جای دماوند چاپ کردند!
در حالی که قرار بود امروز صبح ۵ کیلومتر بدوم، یه خانم زیبارویی ناغافل لبخند زد و گفت صبح به خیر! خسته نباشید!
منم باد شدم رفتم تو موهاش و ۳ کیلومتر بیشتر دویدم.
چیه آدمیزاد!
همین یکی دو روز پیش دیوارهی علمکوه صعود شد. تقریبا دیگه در ایران برنامهای ارزشمندتر از صعود دیواره علمکوه در زمستان نداریم. پیج هر ۶نفرشون رو دیدم. نصفشون پرایوت با ۲۰۰-۳۰۰ تا فالوئر باقی هم کمی بیشتر. نه خودنمایی، نه زارت و زارت عکس با تابلوی قلهی فلان.
فدراسیون هشدار داده بود آخر هفته به کوههای اطراف تهران نرید.
رئیس فدراسیون خودش رفته قلهی توچال یه عکس استوری کرده.
حداقل خودت میری دیگه استوری نکن!
جانپناه Gervasutti در ایتالیا و دامنهی مونبلان در ارتفاع ۲۸۳۵ متری. با دسترسی به اینترنت و برق با ��لولهای خورشیدی.
ولی خدا رو شاکریم که ما در سایهی ولایت زندگی میکنیم.
گربه وحشی یا bobcat حیوون خیلی منزوی و تکپریه و دیدنش تو طبیعت خیلی شانس میخواد. یه عکاس آمریکایی به نام Mike Mayou اتفاقی سهتاشون رو با یک دِرون میبینه و ازشون عکس و فیلم میگیره. قیافهشون خیلی بامزهست.
استوریهای شهاب چراغی در مورد سگهای ولگرد رو حتما ببینید. توی گلابدره سگها به مادرش حمله کردند.
سالهاست همهی کارشناسها و مطلعین محیط زیست نسبت به این مساله هشدار میدن و غذا دادن به سگها رو نهی میکنند.
بعد یه احمقی اینجا اومد به من گفت نگو سگ ولگرد؛ بگو سگ آزاده!
فصل صعود دماونده و زیاد میپرسن که چطور آماده بشیم؟ چه تمریناتی انجام بدیم؟ چطور همهوا بشیم؟ تغذیه قبل و روز صعود چطور باشه؟
تو این رشته توییت میخوام به این سوالها، تا جایی که بلدم، جواب بدم.
الان شنیدم تو زبالههای باقی مونده از کوهنوردها در دماوند کلی سرنگ و آمپول و کاغذ دارو جمع میشه. و خیلی از تورهایی که کوهنوردها رو میبرن دماوند و حتی قلههای ۴هزارمتری، ملت رو تشویق میکنند که از دارو استفاده کنند!
یه طبیعتگرد آمریکایی تو کوه گم میشه. قبل از اینکه باتری موبایلش تموم بشه یه عکس از خودش میگیره و برای دوستش میفرسته. ولی بازم نمیتونن پیداش کنن. پلیس عکس رو میذاره تو توییتر و کمک میخواد. یه کاربر از رو همین عکس لوکیشنش رو دقیق مشخص میکنه و پیداش میکنند.
صف و ترافیک تو K2 خیلی خطرناکه. هوا هم خرابه.
فردا پسفردا احتمالا کریستین هاریلا K2 رو صعود میکنه و رکوردشو میزنه و خلاص میشیم.
عکس از سدپارا قبل از کمپ ۳.
فکرم پیش یه کوهنورد پاکستانیه که استاد دانشگاهست و ۳روزه توی نانگاپاربات گیر افتاده. دچار برفکوری و سرمازدگی شده. یه کوهنورد آذربایجانی صعودش رو کنسل کرده و مونده کنار او و یه لهستانی که حالش خراب بوده. کاری که هیچکس نمیکنه. هوا بده و هلیکوپتر هم نمیتونه بره بالا.
چون صحبت لانگ دیستنسه عرض کنم که اگه با ماشین بیشتر از ۳۰دقیقه فاصله دارید، لانگ دیستنس حساب میشه و کار صحیح اینه که اصلا وارد رابطهی بیش از ۳۰ دقیقه فاصله نشید.
هر چیزی یه دورهای داره. چقدر با رفقا میرفتیم عکاسی شب. هوا که روشن بود میرفتیم خارج از شهر، لوکیشن پیدا میکردیم و تا صبح مشغول عکاسی بودیم. الان دیگه حوصلهی این کارها رو ندارم. پریشب رفتم چند تا تکعکس گرفتم. آلودگی نوری زیاد بود، کادر خوبی هم پیدا نکردم. فقط برای رفع کُتی.
از اواسط هفتهی قبل این همه هشدار دادند، حتی گفتند که کوههای شمال تهران رو میبندند. ولی درِ کوه رو که نمیشه بست! چند تا حادثه داشتیم. یه خانمی تنها رفته توچال. نزدیکهای جانپناه امیری راه رو تو کولاک گم کرده. دو تا تیم تا ساعت ۷ صبح شنبه پیداش نکردن. شنبه ۳ تا تیم دیگه رفته.
خیلی خیلی عذر میخوام، خیلی معذرت میخوام اما پول و اینستاگرام رید تو کوهنوردی!
باید فضای ۲۰ـ۳۰ سال و قبلتر کوهنوردی رو میدیدی تا بدونی از چی صحبت میکنم.
تست انسانی واکسن ایرانی رو شروع کردند. تسته دیگه؛ ممکنه نتیجه خوبی نده. یا اونقدر که لازمه اثرگذار نباشه. اینا اعلام میکنند؟ نه!
این واکسن مجبوره که خوب و موفق باشه و اینه که ترسناکش میکنه!
کارلوس سوریای اسپانیایی هم داره میره دائولاگیری. سوریا ۸۲ سالشه و این یازدهمین تلاشش برای صعود دائولاگیریست!
تمام ۸هزارمتریها از جمله K2 رو در ۶۵سالگی صعود کرده و فقط دائولاگیری و شیشاپانگما مونده.
یه زوج فنلاندی که تو آمریکا زندگی میکردند، از اول پاندمی برمیگردن به فنلاند و تو یه جزیرهی دورافتاده زندگی میکنند. چند وقت پیش شوهره برای اینکه یخهای شناور رو از خونهاش دور کنه، ساعتها با قایق پارو زده و یخها رو هل داده عقب.
تا الان ۴۶۶ نفر در صف صعود به اورست هستند که یک رکورد تاریخیست. تقریبا همین تعداد شرپا که به این عدد اضافه بشه، بیم این میره که ترافیک عجیب و غریب و فاجعهی سال ۲۰۱۹ تکرار بشه. همهچیز بستگی داره به پنجره هوایی. اگر فقط ۲-۳ روز هوای خوب باشه، این صف دوباره تکرار میشه.
و تمام! K2 سختترین کوه جهان برای اولینبار در زمستان توسط کوهنوردان و شرپاهای نپالی در ساعت ۵ بعد از ظهر به وقت محلی صعود شد. شرپاها بعد از سالها در سایه بودن و راهبازکن کوهنوردهای دیگه، به یکی از مهمترین و بزرگترین افتخارات تاریخ کوهنوردی دست پیدا کردند.
آقای Erik Stabile یه عکاس عاشق آبجوست که با سعی و خطا روشی پیدا کرده که میتونه نگاتیو رو با آبجو ظاهر کنه!
و میره سراغ سازندههای آبجوی سنتی و یه مجموعه پرتره عکاسی میکنه و با آبجوی خودشون ظاهرش میکنه.
و شما تصور کنید که آبجو بخوری و عکاسی کنی و با آبجو ظاهرش کنی و بهبه!
بهترین صعود امسال بدون تردید، صعود رخ شمالی کوه عظیم ژانو بود. صعود ۲۶۰۰ متر دیواره، در عرض یک هفته به سبک آلپی، توسط سه کوهنورد آمریکایی.
عکسها از جکسون مارول
دیروز بعد از نمیدونم چند سال رفتم دریا. اینقدر آب خوب بود و خلوت که نمیشد نرفت. جز ما هیچ کس نبود فقط ۲تا پسربچه با فاصله از ما بودن. یهجا فقط نوک پای من میرسید و متعجب بودیم اون دوتا که از ما خیلی جلوترن چطوری پاشون میرسه که دیدیم ��ارن غرق میشن! یکیشون داد زد عمو کمک!
بالاخره ساعت ۲ بعد از ظهر دیروز پیداش کردند. با معجزه زنده مونده واقعا! بابا جدی بگیرید. دیگه از جلال رابوکی گندهتر که نداریم. سر همین بیتوجهی به هواشناسی گم شد و جونش رو از دست داد! توچال و کلکچال میکشتتون، خیلی راحتتر از اون چیزی که فکرش رو بکنید!