من برای عروسیم خودم یک سرمه به چشمم کشیدم و یک lip gloss زدم. 🫢 البته موهام رو رفتم آرایشگاه که کاش نمی‌رفتم چون رید توش.

ایشون هستند: @stancu6768

من امروز با یکی از بچه‌های باسواد اینجا یک دوره خواندن متون کهن رو شروع کردم و خیلی خوب بود. با کلیله و دمنه شروع کردیم. البته کلاسه. دورهمی نیست. :) اگه کسی خواست به ما بپیونده یا جدا با ایشون کلاس برداره خبر بدید. 🐤

یک وعده‌ی عصرگاهی پاییز بود. آسوده خاطر می‌توانمش گفت خوش‌خوان و به ترجمه‌ای روان. و شاید اگر در قالب کتاب‌های قطع جیبی ماهی، در همین فرصت کوتاه، در شمارگان و چاپ‌هایی بیش از این.

نمی‌دونم چرا آدمیزاد بچه میاره. مامان من همیشه این رو می‌گفت و من همیشه ناراحت می‌شدم از این حرفش. زندگیت رو بکن انسان. بچه نیاوردی هم نیاوردی. حالا این رو در حالی می‌گم که دلم سرشار از عشق این دو تا بچه است ها! خیلی پیچیده است. خیلی.

نمی‌دونم چطوری بگم؛ هیچ‌‌کس اندازه من تو دنیا دلش بچه نمی‌خواست/نمی‌خواد اون هم با مردی که عاشقشم. اما خیلی خیلی سخت‌تر از اون چیزی بود که گمون می‌کردم. کمک هم دارم ولی‌ باز مثلا دیشب دلم می‌خواست سر بذارم به صحرا. صبح هم کلی گریه کردم.

روز ملخ رو با ترجمه کی پیشنهاد می‌دید؟ لطفا الکی رأی ندید. :))

«بس» در عربی هم که لبنانی‌ها خیلی به‌کار می‌برند وام‌واژه فارسیست. هم به همون معنای فارسیش (کافی)، هم توسعا به معنای اما و ولی.

از فرازِ همّتِ او نیست جای نیست زان‌سوتر ز عَبّادان دهی منوچهری «آبادان» تلفظ کهن و اصیلِ «عبّادان» است و نه با عبّاد بن الحصین سردارِ عرب نسبتی دارد و نه پسوندِ نسبت «ان» در عربی هست. در تازی «ا» در کلمات دخیل فارسی به «ع» تبدیل می‌شود. مثل اروس=عروس ایار=عیّار #بیژن_غیبی

تو تونس هم همینه! یادمه تو سالن انتظار دکتر با بیمارها بحثش شد، هیچ‌کدوم نمی‌دونستند شیعه‌اند یا سنی! هی رو می‌کردم به یکی دیگه می‌گفتم شما هم نمی‌دونی چی هستی؟ می‌گفت نه والا! :))

مزخرف‌ترین ورزش(؟)ی هم که تجربه کردم پینت‌بال بود. وقتی ایران بودم دو بار رفتم. وقت و پول و انرژیت رو می‌گذاشتی و می‌رفتی تو لباس‌های کثیفی که عرق هزار نفر بهش نشسته، بعد هم سیاه و کبود برمی‌گشتی خونه.

این گرتا تونبرگ درس و مشق نداره؟

مبارک بدخواه‌هاش، زمستون‌فن‌های بدسلیقه.

تابستون کوتاهه واقعا دوستان.

ضد کمونیسم هم بود خدابیامرز.

از ایوان‌ کلیما قرب جوار رو‌ خونده بودم و چقدر خوب بود. ترجمه فروغ پوریاوری هم روان و زیبا بود. یادش گرامی.

دلم می‌خواد کتاب‌های درسی ایران رو خودم تو خونه با بچه‌ام کار کنم. ولی خب کتاب آخوندنوشت به چه دردی می‌خوره.

اینا خودشون ۳ سالشونه، bébé bébé گویان دور بچه ۲ ماهه من جمع شده بودند. :)

این مرد هم میگه عزیزم خونه خاله نیست که. مشکلم دقیقا همینه که مدرسه بچه سه‌ساله چرا نباید شبیه خونه خاله باشه؟ بچه اینقدری خیلی کوچکه برای نظم و دیسیپلین.

بچه ۳ ساله‌ام امروز رفت مدرسه (یک ماه دیرتر چون سفر بودم). امروز فهمیدم رأس ساعت ۷.۳۰ باید مدرسه باشه و نمیشه مثل مهدکودک هروقت از خواب پاشد بره. خیلی شاکی‌ام. این سیستم مدرسه فرانسه هیچ‌جوره تو کتم نمی‌ره.