seni sevmeyen birini sarhoşken arayamazsın. seni sevmeyen birini gece yarısından sonra arayamazsın. seni sevmeyen birini öğleden sonra bile arayamazsın. belki akşamüstü mesaj çekersin
herkes ara sıra kaybolur, ben belki biraz daha fazla. herkes bir zaman yolunu şaşırır, belki ben daha çok. herkes bir gün nereye döneceğini unutur, benim hafızam belki biraz daha zayıf
unutmuş gibi yaptığım her şeyi hatırlıyorum. biliyorum hangi acımın hangi yarama denk düştüğünü. sırf bu yüzden aynaya bakarken gözlerimi gözlerimden kaçırıyorum. ne olur kimseye söyleme ama çok yoruldum
duysam iyi ki değilsin, bütün yeminlerimden vazgeçer, bütün tövbelerimi bozar, herkesi karşıma alır, koşar gelirim yanına.
ama sen iyiyken sana gelmenin bir yolunu bulamam artık
adın üç kere geçti saçma sapan bir filmde. yalnız olsam çok ağlardım ama annem bakıyordu. otoban dolusu gürültüyü sıkıştırıp beynime
anne dedim, hadi çay koy da içelim
günaydın sevgilim, kimseye inanmamak ve güvenmemek şartıyla yaşamaya çalışmaktan çok yorulduğumda hep senin şefkatli ellerini hatırlıyorum. tüm mistikliğinle insanlar ve aramıza merhametten var olan bir çember oluşturduğun için
sen bana acayip güzel rüzgarlar getiriyorsun
şaftı kayıyor dünyanın, iyi şeyler oluyor
sana ölüyorum bildiğin gibi değil
senin dilinde çok otantik ballar var