Kahramanmaraş depremleri sürecine yönelik teorik/eleştirel bir mercek sunan çalışmam, dergide trend olan ilk beş makale arasında. İlginiz için çok teşekkür ederim. Hala elimde açık erişim linkleri mevcut ve dileyene de maille PDF’ini gönderebilirim. Link:

Komünist partiler de Özgür gelse de bize üye olsa diye el pençe divan duruyorlardı.

Bir de bunu, onu takip eden alık liberaller beğenip yorum yapıyor 🤣 Bu kadar sığ bir kitle görmedim.

Eduardo Galeano’nun sosyalist sol olması dışında bir sorun yok Özgürcüğüm.

Söyleşisinin basıldığı kitap tipik bir “ekonomik ilerlemeci” ve teknokratik liberal masallarla dolu. Düzeni kutsarken onu ayakta tutan eşitsizlikleri tali önemde görüyor. Oysa burada asıl sorun, mevzubahis sistemin insanı merkeze almaması; üretimi ve bilgiyi bile bir avuç.

İşçiyi ve çiftçiyi ezersen sistem çöker demesi de bu çelişkiyi baştan ele veriyor zaten. Sistemi ayakta tutan ilerleme değil ki sömürünün sürdürülebilirliği. Kapitalizm -ancak ve ancak- ezerek çalışabiliyor ama tam çökmemesi için de ezdiklerini belli sınırlar içinde “kollamak”.

Kapitalizm olmadan sistem çöker diyor, ama son yüzyılın deneyimleri, kapitalizmin kendi haline bırakıldığında değil çökmemesi, dünyayı birlikte batırması anlamına geldiğini gösterdi bize. 1929 krizinden 1973 durgunluğundan 2008 çöküşüne tut, iklim felaketi, borçlanma zinciri.

Tekelci ayrıcalıkların, algoritmik manipülasyonların, yapay kıtlıkların rejimidir. Buradaki rekabet, küçük üreticiye ve emekçiye dayatılır; büyük şirketlerse devlet teşvikleri, vergi kaçırma mekanizmaları, fikri mülkiyetle piyasayı kilitler. Yani sistem çökmesin diye savunduğu.

Yahu kapitalizmin temel “rekabet” mekanizması zaten emeği değersizleştirme, üreticiyi sömürme, maliyeti düşürme üzerine kurulu. Yani hem “rekabetten vazgeçmeyelim” deyip hem de “işçi ezilmesin” demek, tam anlamıyla hayali bir uyumdan başka bir şey değil.

Celal Şengör’ün oksimoronluğu ve zır cehaleti yine şaşırtmadı. Bir yandan kapitalizmin işlemesi için rekabet şart diyor, diğer yandan da işçi, çiftçi ezilirse sistem çöker diyerek sanki kapitalizm bu kesimleri ezmeden işleyebilirmiş gibi gerçekdışı bir denge kurmaya çalışıyor.

En “gelişmiş” kapitalist ülkelerde bile devlet, krizde bankaları kurtarır, dev holdingleri fonlar, vergi cennetlerini korur. Yani ahbap-çavuşluk sadece bizim coğrafyanın çakallığı da değil - kapitalizmin doğasında var olan çıkar ağlarının yerel biçimi. “Gerçek kapitalizm olsa.

Bu tayfanın ahbap-çavuş kapitalizmi dedikleri şey sanki “gerçek kapitalizm”in bir sapmasıymış gibi anlatılıyor ya, işte tam orada numaraları başlıyor. Ama bu sistem, kapitalizmin sapması asla değil, tam da sınıfsal doğasının çıplak hali. Sermaye birikimi zaten devletle iç içedir;.

Liberal ütopya kitapta güzel durur ama pratikte her zaman sermayenin yeniden yapılanma projesine dönüşür. 80 darbesinden beri bu ülkede hep “piyasa dostu reformlar” geldi, eee sonuç? İşsizlik, güvencesizlik, sendikasızlık, borçluluk… Refah mı geldi? Hayır. Sadece yukarıdaki %1.

“Küçük kamu harcaması” diyorsun da Özgürcüğüm… Kimin için küçük? Emekçiye, sağlık-hizmet-eğitime gelince “küçültelim” ama sermayeye gelince teşvik-paket-özelleştirme yağmuru… Bu, emekçinin sırtından sermayeye aktarılan kamusal kaynaklar sistemi.

“Tam rekabet” denen şey zaten gerçek hayatta hiç var olmadı. Her zaman büyükler küçükleri yuttu, tekelleşme kaçınılmaz oldu. Bugün bile Amazon, Google, Koç, Sabancı gibi devler “tam rekabet”ten mi doğdu sanıyorsunuz? Hepsi devletten teşvik, torpil, altyapı, arazi, ihale, vergi.

Bu 1-2-3 maddeyle ezberletilen “refah reçetesi” var ya… Tarih boyunca hiçbir zaman geniş halk kitlelerine refah getirmedi. Çünkü mesele “küçük devlet” ya da “tam rekabet” değil, devletin ve piyasanın kimin için çalıştığıdır.

Onları çıldırtan şu paylaşımım. Hayatımda bu kadar sığ bir kitle görmedim. Hala serbest piyasa, liberalizm güzellemesi yapıyorlar, tüm tezleri ezile ezile çürütüldü, yıl bilmem kaç :) Kudurdular, aşırı komik de geliyor tepkileri.

Gruba dahil olmak isteyenler özelden yazabilir.

Ee hadi Marx’a alerjiniz var. Eee ben ona “doğrudan” başvurmadan da zamanında devletin/hükümetin bizzat mütehakkim bir unsur olarak iktidar mekanizmalarının varlığını eleştiren metinler kaleme almış biriyim :) Yani ben devletten bahsetmiyor değilim, siz sadece eleştirmediğiniz.

“Burjuvazi, milletvekillerini -bunlar işçiler olduğunda bile-, zorunlu bir vekaletin bağlayıcılığı altında değillerse, yozlaştırmak için zihinleri şaşırtmaya ve kişisel ihtirasları tatmin etme olasılığıyla ilgili olarak imalarda bulunmaya bel bağlar. Proletaryanın merkezi.

Devletten niye hiç bahsetmiyorsun diye kendini parçalayan liboşlara Gramsci ile birlikte tekrar yanıt verelim:. “Devlet, burjuva sınıfının ekonomik-politik örgütüdür. Devlet, modern/somut ifadesiyle, burjuva sınıfının kendisidir. ***. Burjuva devleti içerisinde üst komuta