“صبراً فَکَرم اللّه لن یتأخر”

گفتم باورت میشه؟ همه ی تلاشهای این مدتم، فقط برای برداشتن آوار بوده، من هیچی نساختم گفت: قدرت همیشه ساختن نیست بعضی وقتا همین دووم آوردن و دوباره ایستادن خودِ خود قدرته💙

هزار زخم اگر در من از غم است ؛ هنوز هزار شکر که یادِ تو مرهم است ؛ هنوز.

ابری که می‌گذشت به آهنگ گریه گفت: دنیا مکانِ ماندن ما نیست،بگذریم

نباید سرنوشت صبر من بیهودگی باشد.

از مراقبت‌دائمی‌شما ، از روحِ‌ خسته‌ و سرگردانم ، سپاسگزارم آقای امام‌حسین🖤🩹

دوباره‌‌ سبزمی‌شوم به‌ احترامِ‌ اشک‌‌ها🌱

اَنتَ عُدتی اِن حَزنتُ ...🤍✨

🔹در آن دلی که تویی دیگران فراموشند🔹

و قسم به رخنه ی شوق در هنگامه ی اشک که آرزوها، آرزو نمی مانند.

‌اگر چون رودها از خود گذشتن را بیاموزی به حال سنگ‌ها هم می‌توانی مهربان باشی

دلتنگ را ز وسعتِ منزل چه فایده؟

هر چه کاشتم به باد رفت و ماند کاش‌ها و کاش‌ها و کاش‌ها...

دلم تلاطم ممتد،سرم بریز و بپاش چقدر بی تو پر از حسرتم،پر از ای کاش

https://t.co/KU2CCDBcfo

مطلب ما بی‌دلان از چشم بستن، خواب نیست در به روی آرزوی خام می‌بندیم ما

از آن فراز و این فرود غم مخور...💙

اکنون به نظر می‌رسد صبورتر شده‌ام؛ امّا در عوض، چراغی در وجودم ‌خاموش شده است که دوست داشتم تا ابد روشن بماند.

روزهایِ اول چلّه‌نشینی، گاهی سیمِ تَنبور گسسته می‌شود گاهی نخِ تسبیح؛ فقط ای کاش بندِ دل پاره نشود دشوار است جمع کردنش.

نسخه‌ی آشفته‌ی دیوانِ عمر ما مپرس خط غلط، معنی غلط، املا غلط، انشا غلط.