Aprovechando la visibilidad del twit y que el día se ha torcido un poco… si tenéis un ser querido con cáncer y queréis acompañarlo, lo mejor es escucharlo. Comprender cómo se siente y no tratar de cambiar la manera en que se siente o actúa. Cada cual tiene su proceso.
Si twitter se está llenando de imágenes de un cerdo pidiendo el voto es porque el 18 de julio de 1992 se estrenó en Japón la película de Porco Rosso, y el protagonista es antifascista. De mis favoritas de Ghibli.
He terminado de ver Patria. La producción audiovisual es increíble, y la actuación de las mujeres lleva todo el peso narrativo. No puedes no encariñarte con Bittori o querer abrazar a Arantxa.
Pero es una visión sesgada y parcial del conflicto. Una de tantas voces protagonistas.
Hay una ley no escrita que cuando un vasco invita a algo a otro vasco, este último tiene la necesidad imperiosa de devolver la invitación. Lo cual da pie a un bucle de invitaciones que sólo terminará con el óbito de uno de los dos
Tengo esta foto del partido de ayer, donde me llevaba colgando al veterano de pantalón rojo, que estaba motivadisimo durante el partido y lo tuvieron que sacar para que no hubiera ningún percance 😅
Acabo de descubrir que dos de mis personas favoritas en el curro están saliendo juntos por bromear que si vivían juntos porque llevaban la misma comida en el tupper 🫠🫠🫠
El viernes me olvidé de ponerme los pendientes después del entreno, hasta ahora. Procedo a recuperar mi euskal-xarma antes de que alguien se de cuenta y me quiten el carnet de vasco
Segundo gintonic en la comida familiar.
Les he dicho que he visto Barbie y estamos teniendo la “charla” sobre lo que es el género, el sexo, el patriarcado, el papel de la mujer en la sociedad…
Ninguno tenía interés en ver la película y ahora van a ir todos.
Qué probabilidad hay de comprarme una arrocera, recogerla y subirme en el ascensor de la empresa, que se suban 3 personas más conmigo y que esas 3 personas tengan la misma arrocera??
Última noche en la casa donde crecí. Se me hace raro despedirme de la casa que he sentido como un refugio constante. La dirección que sigue apareciendo en mi dni, a pesar de estar empadronado en Barcelona.
Me faltan otras voces. Qué entiendo que no salgan para que la historia tenga unos protagonistas claros: los buenos y los malos.
Me faltan grises, me faltan dudas, me falta profundidad.
No me parece transgresora porque es el relato que siempre ha salido por TV.
En otro orden de cosas, para quitar la melancolía, ya estoy rumbo a Madrid a comerle los mofletes al bae 🫦.
Si no se pueden generar un tipo de recuerdos habrá que hacer otros 🙃
Lo que iba a ser un finde en Euskadi de “jajas” en familia, ha pasado por susto y en urgencias. Mañana veremos que dice el oncólogo, pero hoy ya mi padre estaba mejor. Muchas gracias a los que me habéis escrito preocupados, os quiero mucho 😘
Nunca entenderé ese hooliganismo en el deporte por menospreciar o humillar al oponente. Es un juego, ju-e-go.
Disfrútalo si va ganando tu equipo y anímalo si pierde… y al oponente reconócele si lo hace mejor y se humilde si va perdiendo.
Tomártelo personal, es patético.
Gaur, lehenengo aldiz ez zaidala barruko mingarria den korapilo hori sortu bera ikusi dudanean. Ta jota pozik ta arro nago nire buruaz. Dantzan hasteko zorian nago 😅
Todavía recuerdo de cómo empezamos copiando tus dibujos con fotocopias de dragon ball en la ikastola. El arte de Akira Toriyama no ha hecho más que influenciar y hacerme disfrutar de unos personajes increíbles.
ありがとう、先生.
Le tengo muchas ganas al Street Fighter 6… y no entiendo porqué. Desde que es en 3D no le he hecho mucho caso, pero el 6 tiene algo que no sé explicar pero me apetece jugarlo
Hace 25 años Yoko Kanno sacó una de las mejores OSTs para uno de los mejores animes.
Cowboy Bebop tiene un hueco muy especial en mi kokoro. Y a día de hoy sigue sonando espectacular y haciendome sentir.
Hace unas semanas fuimos a Dublín por trabajo. E iniciamos un juego de buscar a gente sonriendo de camino a la oficina por la mañana. Muy poca gente veíamos sonreír…
Pues lo que son las cosas. Esta semana he ido yo todos los días sonriendo al curro :)
Estaba un poco cansado del corte de pelo mullet/mohicano y he ido a hacerme mi clásico corte de pelo 🎱.
La cara de decepción del peluquero al no poder hacer nada que le suponga un reto… pero bueno, volveré en un mes
Hoy en “Gente preguntaba a Ibai”.
Señora: oiga, la salida en pg de gracia con obras en un parque?
Ibai: ?????
Señora: Si, que entré la otra vez por ahí.
Ibai: señora, no conozco su rutina y tampoco salgo fuera por esa parada.
Señora: me pareció verte.
Ibai: wtf?!?! Errr.. no
El haber cambiado de oficina y volver a compartir espacio con los antiguos compis ha traído de vuelta las charlas de cine y series. Dios, como las echaba de menos
En terapia me mandaron de deberes leerme este cuento/ensayo: ¿Donde están las monedas?
Y ha sido toda una revelación. Me ha ayudado a encontrar un poquito de paz, y a mirar de otra manera la familia y otros vínculos.
Me apunté a unas clases de refuerzo de inglés en el curro… y madre mía las risas que nos echamos.
No sé si estoy aprendiendo mucho pero la risoterapia me está saliendo gratis.
Un excompañero de curro me ha dicho que soy su “faro moral”. Cualquier duda moral que ha tenido la ha consultado conmigo primero.
Y de repente he sentido tanta responsabilidad. Espero que también contraste 😅
Estoy molido por el entreno de ayer, la vacuna de anteayer… pero voy al partido del sábado sin estar lesionado. Es un grandísimo logro que no se si se mantendrá después del partido 😅
Balance del 2023: un año de aprendizaje y crecer como persona.
Pero vamos, que si el 2024 no crezco como persona y me lo paso de puta madre, tampoco me voy a quejar por repetir curso…
Ver la serie de Buffy Cazavampiros desde que se estrenó, más de 25 años después, está siendo todo un viaje.
Creo que en su momento solo me fijaba en las peleas… y no en el pedazo de drama emocional que soporta la protagonista.
FURRY DETECTOR WEBSITE NOW LIVE!
Detect if anyone is a furry on Twitter 😼
Just submit a Twitter handle, and wait for a result!
Feel free to tweet your results!
(and maybe use
#FurryDetector
too? 👀👀)
Me voy de Madrid con un sabor agridulce. Me ha alegrado un montón desvirtualizar gente y quedar con viejos conocidos… pero también me he dejado a muchos. Creía que tendría tiempo de sobra pero no fue así 😅.
Volveré pronto para ver a la gente que ha quedado pendiente!
Chenoa diciéndole a Juanjo que ella también quedo 4 y que igual acaba presentando OT cuando casi lo primero que hizo Chenoa como 4a finalista fue protagonizar LA RUPTURA DE ESPAÑA
He estado revisando fotos para montarle un álbum de cumpleaños a un amigo, y menuda montaña rusa los años post-pandemia…
Ya no lo siento igual, pero sí que me despierta cierta ternura y melancolía recordarlo. Y con perspectiva, ver que algunas cosas no han cambiado y otras sí
Ayer me junté con unos amigos que no veía desde antes de pandemia. Tiene delito la cosa porque se mudaron a 15 minutos andando de casa… pero bueno, el caso es que estuve TAN a gusto con ellos que no voy a permitir que pasen otros 4 años
Hauxe aurkitu dot liburu batean gordeta, lehen aldiz irakurtzen dodala. Honelako notatxuak lagatzen zizkidan bikotekide ohiak... Ta bigundu naz zertxobait
Neure burua deseraikitzea inoiz egin dudan prozesu nekagarrixena izaten ari da. Pixkanaka hobetuz dijoa, baina ain urrun ikusten da helmuga... Ba al dago helmugarik? Ta holan denbora guztixan
Me está dando un poco de FoMo no ir a Roma con el equipo de rugby. Pero si el año pasado no fui a Birmingham por salud mental, este año toca por la evidente obviedad de salud física. Y un poco de salud mental también, que esto es una montaña rusa.