davamlı olarağ bunu yadımdan çıxarmamağa çalışıram."mən heçkimin anası deyiləm. mən sakitləşdirici çaylar deyiləm. mən terapevt deyiləm.mən heçkimə yaxşı gəlmək,yara sarımağ məcburiyətində deyiləm.mən heçkim üçün dəyişib, heçkimi dəyişməli də deyiləm." mən heçnəyə məcbur deyiləm.
atamdan o qədər gözəl sevgi, qayğı görürəm, o qədər mükəmməl başa düşür ki məni nəyi nə üçün etdiyimi sorğulamadan, güvənsiz yanaşmadan hər səhvimdə arxamda durub saçımın telinə zərər gəlməsinə, haqqımda kiminsə kəlmə belə danışmasına icazə vermir.
bütün yay meyvələri, günbatımında dənizə getmək, uzun yola çıxıb kitab oxumağ, gecələri gec saata qədər həyətdə oturub söhbət etmək, isti havalar, quşların səsi, heyvanları, çiçəkləri, yaşıllığları daha çox görmək, >>> mən yayı çox sevirəm çoooxxx
kim nə deyir desin pinti, səliqəsiz, ətir istifadə etməyən, gigiyenasına fikir verməyən, seçim etmədən hərşeyi yeyən oğlanla iki dünya birləşsə də əsla olmaz əslaa
susduğum reaksiya verə bilmədiyim hərşey içimə yığılıb məni məhv eliyir ama mən heçbişeyə reaksiya verə bilmrəm əvvəl azca da olsa çaba göstərərdim bişeylər üçün indi ama səssiz qalıb hərşeyi rədd eləməkdən başqa heçnə edə bilmrəm çox yorğunam və çox çətin gəlir mənə artığ hərşey
hərgün gələcəy qayğıları haqqında düşünməydən başımı itirirəm uje hərşeyi o qədər içimə atıram ki bütün sifətim səpib halbuki allergiyadan başqa heçbir səpgim olmazdı saçlarım da tökülməyə başlıyıb içimə yığdığım hərşey ağrılarla özünü biruzə verib incidir məni
sözün əsl mənasında eşşəy kimi işləyib indi də çıxıb dərsə gedirəm mənim taylarımın da yarısı orda burda dincəlir yarısı da ki atasının hesabına şellənir danışanda da məndən qabağ ağlıyırlar