استادم
میگفت چشم بهم بزنی حداقل شده ۳۱ ۳۲ سالت، رزیدنتیت تموم شده،تازه میخوای بری طرح تخصصت، پولی نداری، حوصله اشنایی با ادمای جدیدو نداری، روانت به فنا رفته و اون موقعس که میفهمی یه لوزر به تمام معنایی و هیچی ارزشش بالاتر از تجربه یه زندگی نرمال کنار آدمایی که دوستشون داری نیست