no ➶
@cryandtryagain
Followers
281
Following
129
Media
112
Statuses
5,635
18↑ / บางทีก็เป็นนักเขียน บางทีก็เป็นคนหมดหวัง แล้วแต่สภาพอากาศ / FUBM free
Joined September 2021
Don't wanna be here?
Send us removal request.
Explore trending content on Musk Viewer
Happy Pride Month
• 530095 Tweets
JUNGKOOK
• 284950 Tweets
Real Madrid
• 242934 Tweets
Dortmund
• 156392 Tweets
#withMUSIC
• 155311 Tweets
#ExitPoll
• 152775 Tweets
Kabir Prakat Diwas
• 128826 Tweets
Happy New Month
• 107135 Tweets
Borussia
• 50423 Tweets
#ホロ1期生6周年
• 47174 Tweets
安田記念
• 42982 Tweets
メメント
• 42690 Tweets
VACHSS
• 37254 Tweets
#BlankTheSeriesSS2EP3
• 30530 Tweets
INFINITY LOVE FOR BLANK
• 29154 Tweets
Reus
• 28842 Tweets
稲葉さん
• 22674 Tweets
Kアリーナ
• 20667 Tweets
Tosin
• 17780 Tweets
#サロメ弐周年おドリームライブ
• 12851 Tweets
くまモン
• 10346 Tweets
Hannibal เป็นแค่นิยายรายวันของพวกนักเรียนเชฟ เวลาโดนอาจารย์ถามว่า ‘นี่คือเนื้ออะไร’ แล้วตอบไม่ได้ เย็นวันนั้นต้องมาผลัดกันแต่งเรื่องว่าเนื้อนั้นมาจากอะไร เซตติ้งต้องเหมือนกันหมดคืออาจารย์เป็นคนล่า
มีฝรั่งแชร์เรดดิตมาว่าเบื่อพวกชอบเอาทฤษฎีสมคบคิดดาร์กๆ ไปใส่การ์ตูนเด็ก แบบโดราเอมอนไม่มีจริง ทั้งหมดคือโนบิตะฝันในโคม่า พวกชินจังตายไปแล้ว แม่เห็นภาพหลอนว่าลูกยังอยู่ ฯลฯ คือการ์ตูนเด็กก็ให้เด็กได้สนุกไหมวะ จะดาร์กทำไม -- เรามาล้างแค้นโดยเสนอทฤษฎีย้อนกลับว่าจริงๆ
15
9K
4K
0
885
384
Day 6 : งานแต่ง 💐✨
#สัปดาห์นี้กับฮาเวียร์ลอยด์
*ขออภัยถ้าOOC*
ลอยด์งง ตอนนี้เลย งงชิบเป๋ง
เมื่อสัปดาห์ก่อน เขาเดินทางเข้าเมืองหลวงเพราะเจ๊กษัตริย์ทรงมีพระบัญชาอยากจิกหัวใช้งาน ก็เลยต้องฮ่อรถม้าไปหาอย่างเสียมิได้
แต่ทำไมกลับมาแล้วมันแปลกไปแบบนี้ล่ะ
“ท่านลอยด์ ยินดีด้วยนะคะ !”
1
116
366
#ฮัยคาเวห์
วันนี้เห็ดคาเวห์ก็แฮปปี้ !
อยู่ข้างหนองน้ำ สนุกมาก เย็น แฮปปี้ !
ตกเย็นเล่นกับเพื่อนเห็ด แฮปปี้ !
แต่ว่า
คืนนี้แปลกไปตรงที่
มีเจ้าตัวนุ่มขนปุยนอนอยู่ในถิ่นของเห็ดคาเวห์
เห็ดคาเวห์งุนงง แต่แล้วก็กระโดดดึ๋ง ยอมไม่ได้ !
ทว่าก่อนจะโจมตี เห็ดคาเวห์ดันได้กลิ่นเลือดเสียก่อน
4
193
331
#ฮัยคาเวห์
“เห้ย ! ตกใจหมด !”
“หลบหน่อย ! อย่าไปขวางมัน !”
“—เกิดอะไรขึ้นคะเนี่ย”
“ไม่รู้สิ จิ้งจอกทะเลทรายน่ะ ไม่รู้โผล่มาจากไหนตั้งสามตัว ลองติดต่อทางสถาบันก่อนดีกว่า”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันจะตามมันไปก่อน เผื่อใครตกใจเผลอตีมัน”
หญิงสาวรีบวิ่งตาม ยิ่งมันตัวเล็กยิ่งมองหายาก
1
130
316
#ฮัยคาเวห์
อัลฮัยษัมไปทำงานในทะเลทรายเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์
อันที่จริงเจ้าตัวแจ้งเขาไว้ก่อน .. เพราะฉะนั้นคาเวห์จึงไม่ได้ห่วงอะไรมาก อีกฝ่ายดูแลตัวเองได้อยู่แล้ว
ที่น่าแปลกใจคือเจ้าหนูนี่ต่างหาก
“นี่ …”
“หงือ ?”
“เอ้อ เจ้าแมว” คาเวห์นั่งยองๆ มองแมวที่ปรากฏตัวในบ้านอย่างไร้ที่มา
2
141
290
ซุ่มเขียนอยู่นานมาก อยากบอกว่าชอบมากๆๆเลยค่ะ มาเปิดดูรูปนี้ทีไรก็ ฟิร 😔💖👍
ไป๋กุ้ย - do not steal attention (NSFW)
🐍🌿 :
เอนจอยรีดดิ้งค่า ฮี่ๆ
18
2K
12K
4
54
179
#ฮัยคาเวห์
สำหรับคนทั่วไป อัลฮัยษัมแสดงอารมณ์ไม่กี่รูปแบบ
นิ่งเฉย ดุ กวนประสาท(ในเชิงเสียดสี)
หากไม่ใช่เรื่องงาน การพูดคุยกับอัลฮัยษัมเป็นเรื่องยาก ทุกคนต่างเห็นพ้องต้องกันว่าบุคคลที่จะพูดคุยกับอัลฮัยษัมได้นั้นควรมีจิตใจที่แข็งแกร่งในระดับหนึ่ง หรือไม่ก็ปากคอเราะร้ายทัดเทียม
1
79
174
#ฮยอนเจยูจิน - breakfast 🥪🍯☕️
มื้อเช้าเป็นมื้อสำคัญ ถ้าข้ามไปจะหัวตื้อทั้งวัน เรื่องแบบนี้เด็กๆก็ยังรู้
แล้วทำไมผู้ใหญ่แถวนี้จะไม่รู้
“ซองฮยอนเจ” ยูจินพึมพำในลำคอ ทีแรกอยากจะดุให้รู้แล้วรู้รอด แต่เห็นนอนหลับสบายใจแบบนี้ก็อดขำไม่ได้
1
82
170
ยายบอกว่าเวลาจะปิดผ้าม่าน ปิดให้สนิท ถ้าจะเปิดต้องเปิดให้สุด เราถามกลับว่าทำไม ยายตอบว่าเธอคงไม่อยากเห็นอะไรสักอย่างผ่านร่องเล็กๆนั้น และไม่รู้ว่ามันคืออะไรเพราะไม่เห็นมันทั้งหมดหรอก
เรื่องหลอนอะไรที่เคยได้ยินตอนเด็กแล้วยังจำได้จนถึงทุกวันนี้?
#hiddenpictures
อยากให้ภาพนี้ไม่มีคนตาย
#hiddenpictures
#อยากให้ภาพนี้ไม่มีคนตาย
102
16K
13K
0
361
156
Loudly -
#Neuvithesley
🔞
🌧️⛓️ ;
เหตุเกิดจากท่านดยุกชอบกลั้นเสียง แล้วแฟนมังกรก็ เอ่อ อืม (แล้วเมื่อไรพี่จะออกให้หนูคะ)
2
37
109
Day 6 : สารภาพ (drabble) #สัปดาห์นี้กับฮาเวียร์ลอยด์
พูดตรงๆ ลอยด์คิดว่าฮาเวียร์อ่านง่ายมาก
ถ้าทำผิด ก็จะมีสีหน้าแบบ ‘ผมทำเองแหละ นี่ฝีมือผม ลงลายมือชื่อเอาไว้แล้ว’
ถ้าสมเพช ก็จะมีสีหน้าแบบ ‘อี๋’
ไม่ว่าจะพูดอะไรออกมา สีหน้าก็สารภาพความจริงเอาไว้หมด ไม่อาจหลอกใครได้
1
31
98
ซึ่งการทำแบบนี้ ส่วนใหญ่เจ้าของภาพไม่ทราบและไม่ได้ให้ความยินยอมแต่อย่างใด แถมบางทีมันทำไปเพื่อจะเอาไป blackmail อะ
0
636
93
“คุณชายลอยด์ วันนี้ก็ต้องไปหรือครับ ?”
“อือฮึ เจ๊ราชินีตามเคย”
ฮาเวียร์ไม่ได้ตอบอะไร เขาพยักหน้า คิดในใจว่าเวลาส่วนตัวที่อยู่ด้วยกันสองคนเหมือนจะน้อยลงทุกที
“คุณชาย --”
“ว่าไงล่ะ ?”
“เปล่าครับ”
ฮาเวียร์เปลี่ยนใจ
ใช่ว่าลอยด์จะอยากอยู่กับเขาสองต่อสองเสียเมื่อไร
อย่าทำน้อยใจไปเลย
1
29
94
โนอาห์เคยนึกอิจฉาน้องชายของฮันยูจิน
อาจจะเคยอิจฉาอยู่ลึกๆยามเห็นยูจินแสดงออกว่าเป็นห่วงเป็นใย และบางที ก็ชัดเจนจนแทบจะปะทุออกมาเมื่อต้องเผชิญหน้ากับน้องชายร่วมสายเลือดของยูจิน
โนอาห์เข้าใจว่าเขาคล้ายฮันยูจิน
เมื่อมีทุกข์ร่วมเสพ ก็จินตนาการไปว่ารู้ซึ้งถึงบางอย่างร่วมกัน
2
32
73
#ไซโน่นาริ #ไซนาริ
สมัยเรียน ทิกนาริไม่สนใจในความสัมพันธ์ที่ต้องมีอารมณ์ร่วมอย่างลึกซึ้งเช่นแฟนหรือคนรัก
กล่าวได้ว่าเขาหมกมุ่นกับการเรียนมากๆ ใช่ว่าเขาจะไม่รู้ถึงการมีอยู่ของ ‘สมาคมคนชอบทิกนาริ’ ขอแค่ไม่รบกวนเขาและไม่ข้ามเส้น เขาก็ไม่ได้คิดจะไปห้ามความชอบใคร
แต่มีอยู่คนหนึ่ง
2
31
65
@earn042
แล้วเขาวาดยูจินมองยูฮยอนน่ารักมากเลยค่ะคุณเอิน แบบเห็นภาพเลยว่ารักจริงๆ ตอนอ่านนิยายว่าเห็นภาพแล้ว เว็บตูนเขาวาดออกมาได้น่ารักปนอึดอัดดีมากเลยค่ะ 😭
1
2
60
#ฮัยคาเวห์
คาเวห์ถอดที่หนีบผมออกจนหมด ก่อนจะใช้มือสางเส้นผมตนลวกๆอย่างไม่ใคร่จะใส่ใจ
งานรุมเร้า ไม่ทันการ ความง่วงสะสม
ชายหนุ่มขมวดคิ้ว เขาขยี้เส้นผมอย่างงุ่นง่าน เป็นจังหวะเดียวกันกับที่คำพูดจิกกัดโผล่มา
“คำกล่าวที่ว่าทำงานจนหัวยุ่งพบเห็นได้บ่อยๆในห้องนายนะ”
1
12
58
อัลฮัยษัมหรี่ตา โดนปกติแล้วตีความได้ว่า ‘เดี๋ยวเถอะ’ แต่คาเวห์สู้สุดใจ “นะ ขอร้อง ไม่สงสารมันรึไง ?”
“…”
เจ้าของบ้านมองคุณสถาปนิกรักสัตว์ ก่อนจะเบือนสายตามามองจิ้งจอกน้อยทั้งสามที่กำลังเบียดขาคาเวห์อยู่ พบว่าทำตาเหมือนกันเปี๊ยบ
ตาลูกหมา
“… นายดูแลให้ดี”
“อยู่แล้วน่า !”
2
6
57
#ไซโน่นาริ #ไซนาริ
ทิกนารียุ่งมาก
ในแต่ละวันเขาทั้งต้องคอยช่วยเหลือคนเดินป่า ตรวจสอบพืชสายพันธุ์ใหม่ๆ รวมไปถึงทำการอบรมเจ้าหน้าที่ฯในบางครั้ง
แต่ถึงจะยุ่งอย่างไร ทิกนารีก็ไม่ลืมที่จะคิดถึงใครบางคน
เมื่อสี่วันก่อน คอลเล่เริ่มมีท่า��ีกังวลที่ไซโน่ไม่มาหาถึงสองสัปดาห์แล้ว
1
28
57
เข้ามากอดไว้ในอ้อมแขน
“เป็นแค่เห็ดแท้ๆ”
อัลฮัยษัมจุมพิตลงบนกลุ่มผมนุ่ม ใช้เท้าเกี่ยวพันกับเท้าของอีกฝ่ายใต้ผ้าห่มผืนหนา ก่อนจะหลับสนิททั้งคืน
“สัญญา”
(END)
2
0
54
อันที่จริง คาเวห์ไม่ได้บอกอัลฮัยษัมว่าระหว่างที่อีกฝ่ายไม่อยู่ มีแมวมาอยู่แทนอีกฝ่าย
เขาเคยคิดว่าถ้าอัลฮัยษัมกลับมาจะขอให้เราเลี้ยงแมวด้วยกั— จะขอเลี้ยงแมวตัวนั้นในบ้านหลังนี้
ทว่ามันกลับหายไปเสียก่อน
คาเวห์จึงไม่ได้พูดอะไร นี่อาจจะเป็นโชคชะตา ..
และคาเวห์ได้ค้นพบความจริงบางอย่าง
1
10
48
#ฮัยคาเวห์
“ค คบกันแล้ว !!!!?!?!???”
“ใช่” ทิกนาริพยักหน้า แก้มขึ้นสีเมื่อได้ยินอีกฝ่ายร้องลั่น “เพิ่งตกลงเมื่อวาน”
“ทำไมฉันไม่รู้เรื่องเลย !” คาเวห์จับมือทิกนาริก่อนจะเขย่าด้วยสีหน้าปลื้มปริ่ม “โอ้ย ฉันนี่มันจริงๆเลย ดีใจด้วยนะทิกนาริ !”
ทิกนาริเขย่ามือคาเวห์ด้วยรอยยิ้ม
1
16
46
💖🦝 thread : แรคคูนไคลัสที่ถูกชุบเลี้ยง
หมายเหตุ - ไม่ได้ชิปนะคะ เป็นความสัมพันธ์ที่ทุกคนดูแลแรคคูนไคลัสด้วยกัน อนึ่งเขียนเพราะเอ็นดูไอ้น้องล้วนๆ
1
21
38
ตอนไม่อยู่ก็มีแมว ตอนกลับมาก็มีคนที่เหมือนแมว คาเวห์จึงไม่เสียใจเท่าไร
และมันทำให้คาเวห์คิดว่าดีแล้วที่เราไม่เลี้ยงแมว
ก็จะให้แมวสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันได้อย่างไรล่ะ
เสียดายที่คาเวห์ไม่ได้รู้ความจริงที่ว่าถ้าหากแมวสองตัวนั้นเป็นตัวเดียวกัน เท่านี้ก็หมดปัญหาแล้ว ..
เอ๋ ?
(END)
2
0
38
อัลฮัยษัมถือกระต่ายตัวกลมไว้ในสองมือ ดูสงบกว่าที่คิด เขาจึงจุมพิตใบหูน้อย ก่อนที่กระต่ายอ้วนจะโดดดึ๋ง ตื่นตูมเสียจริงๆ
1
6
36
#ไซโน่นาริ
“จับอยู่นั่นแล … มีอะไร ?”
ไซโน่ช้อนตามองอีกคนที่หันมาถาม ก่อนจะถูกหางนุ่มฟูนั้นตีลงบนใบหน้า
เขายังคงไม่ได้ละมือออกจากรอยแผลที่ราวกับรากไม้บนหลังอีกฝ่าย
“ยังเจ็บอยู่ไหม” ไซโน่ถาม
“มีบ้างบางครั้ง ปวดน้อยๆ แต่ไม่เจ็บแล้ว”
“อืม”
ทิกนารีมองคนที่รับคำว่าอืม แล้วก็ถอนใจ
1
19
36
ไปจนถึงกลายเป็นแมวให้คาเวห์ลูบ
ขอแค่คาเวห์ชอบแมว
ชอบอัลฮัยษัม เขาก็พึงพอใจ
วันนั้นอัลฮัยษัมกลับบ้านมา ไม่พบคนขานรับยามกลับบ้านอย่างทุกที
หลับรึ ? หรืออีกฝ่ายจะล้มเพราะนอนไม่พออีกแล้ว ?
อัลฮัยษัมกังวล ก่อนจะได้เจอกระต่ายสีทองหูตกตัวกลม หน้าตาตื่นตูมแทน
..ให้มันได้อย่างนี้สิ
(END)
1
3
36
ตลกแทบบ้า แต่ไม่กล้าขำออกมาเพราะกลัวอัลฮัยษัมจะเตะโด่งทั้งตนทั้งเด็กๆออกจากบ้าน คาเวห์ปาดน้ำตาออกก่อนจะเดินไปทางตลาดอย่างรื่นเริง ทิ้งให้คุณเสมียนรับมือจิ้งจอกทะเลทรายทั้งสามอยู่ในบ้านนั่นแหละ หวังว่าตอนกลับมาบ้านจะไม่เละเทะนะ …
แต่ดูท่าคาเวห์จะเดาผิดไปนิดหน่อย
1
2
33
“ผมก็รัก” ฮาเวียร์กระซิบตอบคำที่ลอยด์บอกอีกฝ่าย “รักคุณ คิมซูโฮ”
รักคุณเหลือเกิน
ขอบคุณที่เลือกผมคนนี้นะ
END
1
1
33
โคลฟเวอร์แปลแบบมีจริตจะก้านอะ คือไม่ได้แปลทื่อๆ มุขบางอันก็ปรับให้อิงกับคำไทยแต่อ่านแล้วสมูธมาก อันที่แปลตรงตัวก้มีเชิงอรรถ รักเยเซอ เล่มสองออกไวๆๆหน่อยจร้า
0
111
30
คนกอดไม่พูดอะไร คนถูกกอดก็ไม่พูดอะไร
อัลฮัยษัมถูปลายจมูกลงบนผิวเนื้ออุ่น เขาจินตนาการถึงคำพูดของอีกฝ่ายเมื่อคืน
ใจดีงั้นรึ ? น่าขัน
ก็เป็นเสียอย่างนี้ ที่คนอื่นไม่รู้กลับรู้ดี ที่รู้กันทั่วกลับไม่รู้สักอย่าง
ทั้งที่ไม่ได้ใจดีกับใครอีก
ทั้งที่รักมากขนาดนี้
ไม่รู้ได้อย่างไร
(END)
0
0
30
แสดงท่าทางทำตัวไม่ถูกอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินจากไปอย่างจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
อัลฮัยษัมมองส่งหญิงสาวไปจนสุดตา แล้วจึงหันมาเรียกใครบางคนที่หลบอยู่ข้างๆ “เธอไปแล้ว”
“จริงนะ ?”
“สักที เจ้าพวกนี้จะร้องไห้แล้ว”
“… งาย” คาเวห์ชะโงกศีรษะออกมา ก่อนจะยิ้มตาหยีเมื่อเจอจิ้งจอกฯทั้งสาม
1
1
25
ฉันเพิ่งแต่งงานกับสามีได้ประมาณสองสัปดาห์
ทุกอย่างสวยงามมาก เรามีบ้าน มีเจ้าหมาตัวน้อยวิ่งเล่นไปมา มีสวนดอกไม้แบบที่ฉันชอบ เรามีความสุขกันมาก
ฉันมีครอบครัว
แต่มันก็อยู่ไม่นาน
สามีของฉันประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ตอนนั้นฉันท้องได้ห้าเดือน ครอบครัวที่ฉันวาดหวังไว้พังทลายจนสิ้น
2
15
25
ขออนุญาตแสดงความเห็นนะคะ ประเด็นมันอยู่ที่ ไม่มีใครกำหนดว่าอายุเท่านี้ถึงจะสนใจความงามได้ แต่หัตถการมันติดตัวไปทั้งชีวิต ทำแล้วถ้าไม่ดีก็ต้องแก้ เรายังไม่ต้องพูดถึงบิวตี้สแตนดาดด้วยซ้ำ พูดแค่เรื่องว่าทำแล้วสมควรกับกายภาพร่างกายไหม ความเจ็บปวด วุฒิภาวะของคนทำอีก
พ้อยอยู่ที่มุมมองความงามครับ ใครคือคนกำหนดว่าต้องอายุเท่านี้ถึงต้องค่อยสนใจเรื่องความงาม แล้วก็แตกไปได้อีก ถ้าเรื่องความงามที่สนใจคือการแต่งหน้าตอนอายุ 15 ปัจจุบันสังคมมองยังไงแล้ว มองว่าโอเคได้ หรือมองแบบคนยุคก่อนว่าแก่แดด ไม่สมวัยไม่ควรไปสนใจตอนนี้
2
48
24
3
87
23
คาเวห์ทำหน้ายู่ยี่ นึกถึงเจ้าของชื่อที่ชอบดุตัวเองเรื่องนอนไม่เป็นเวลา
ทำไมต้องทำตัวเหมือนกันด้วย คิดถึงจะแย่
เขาซบหน้าลงบนตัวอัลฮัยษัมที่ทั้งนุ่ม ทั้งอุ่น ก่อนจะผลอยหลับไป
แถมงานไม่เสร็จด้���ย
คาเวห์ตื่นมาอีกทีในตอนเช้าตรู่ พร้อมกับอัลฮัยษัมที่สลับที่มานอนบนหัวเขาแทน
ปวดคอ !
2
2
22
คาเวห์หลับตาลง แล้วก็สะอื้นออกมา
อัลฮัยษัมตัวอุ่นมาก เขากอดเจ้าแมวตัวใหญ่เบาๆในขณะที่ถูกแมวปลอบโยน
สิ่งมีชีวิตตัวน้อยที่รู้ถึงจิตใจมนุษย์
คาเวห์คิดว่าอัลฮัยษัมขี้รำคาญ แต่บางทีอัลฮัยษัมก็ลอบสังเกตเขาอยู่ตลอด
อัลฮัยษัมที่คาดเดาได้ยาก
คาเวห์ค่อยๆล้มตัวลงโดยที่มีแมวนอนขดข้างกัน
1
6
22
/
กล่าวได้ว่าคาเวห์ขี้สงสาร
เขาไม่รู้ว่าอัลฮัยษัม(หลังจากนี้จะกล่าวถึงแมวทั้งหมด)มาจากไหน หนุ่มตัวนี้ไม่มีปลอกคอ แต่ก็สะอาดสะอ้าน ไม่ดื้อไม่ซน วันๆเอาแต่นอนอ้วนให้แดดส่องพุง กินง่ายอยู่ง่ายกว่าที่คิด
แค่คาเวห์คิดว่าเรากำลังมีปัญหา
ขนของอัลฮัยษัมติดเสื้อเขา ! เต็มเลยด้วย !
1
0
22
ว่าด้วยเรื่องของเส้นผม
#Neuvithesley
ปอยผมสีฟ้าของท่านผู้พิพากษาดูไม่เหมือนเส้นผมปกติเท่าไร
ริสลีย์ไม่รู้แน่ชัดว่าทำไม ไม่เคยถามเนอวิลเลต และเนอวิลเลตก็คงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
ยกตัวอย่างเช่นบนเตียงวันนั้น ตอนที่เหนื่อยจนถึงขีดสุด ปอยผมปริศนาก็เหมือนจะสว่างวาบขึ้นมา
1
2
22
“ย่อมได้” ฮยอนเจกระชับกอด พลางกระซิบตอบด้วยเสียงที่หวานล้ำที่สุดในชีวิต “ถ้าเธอมาคอยเตือนฉันทุกเช้า ทำไมจะไม่”
ตู้ปลาถูกแดดสะท้อนเล็กน้อยจนเห็นเป็นระลอกคลื่นบนใบหน้ายูจิน คงยากบอกได้ว่าเขาหน้าแดงหรือไม่ แต่ฮยอนเจจะรู้ถ้าได้จูบอีกที
END ✨💥
1
2
21
จะว่าสักหน่อย … แต่เห็นเอียงร่มมาให้จนไหล่ตัวเองเปียกก็ว่าไม่ลง
“ก็คือว่า … ถ้ามีคนโสดเป็นเพื่อนจะไม่เหงาอย่างงั้นรึ ? หลักการแปลกๆ”
คาเวห์เอ่ย ก่อนจะยิ้มออกมา
“จะมีอะไรแปลกไปว่าคนขี้เหงาที่บอกว่าไม่เหงาล่ะ” อัลฮัยษัมตอบ
Everybody’s falling in love
And I’m falling behind
(จบ)
0
0
21
ก่อนจะอุ้มคาเวห์หายไปจากสายตาทุกคนอย่างรวดเร็ว
จากเหตุการณ์นี้ ทำให้ทุกคนได้รู้ว่าอัลฮัยษัมก็ไม่ได้ร้ายกาจถึงเพียงนั้น อย่างน้อยที่สุด เขาก็มีมุมที่ใจดีกับใครสักคนเหมือนกัน
แม้จะไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จ
แต่การพูดคุยกับเสมียนก็ไม่ได้น่ากลัวมากเท่าทีแรกแล้ว
(END)
1
0
20
#dreamling
แมวดำ ดวงดาว ขนฟู
ขนฟู
ฮ็อบสูดลมหายใจเข้า เขามองท้องฟ้ายามค่ำคืนด้วยความรู้สึกประหลาด ความรู้สึกที่คล้ายมีคนอยู่เคียงข้างแต่หันไปแล้วเป็นแมวนี่มันออกจะ …
‘เจ้าไม่ง่วงรึ’ ดรีมเอียงคอน้อยๆ หางฟูฟ่องขยับไหว ‘มนุษย์จมนิทรารมณ์ ฝันสุขสมจึงยอมตื่น’
1
15
20
ฮาเวียร์ในชุดสูทสีขาวสะอาดดูแปลกตาไปอีกแบบ เขาคาดแถบผ้าสีน้ำเงินที่เอว พอไม่ได้เหน็บดาบไว้อย่างปกติก็ดูเข้าถึงง่ายขึ้นกว่าเดิม
ลอยด์พูดไม่ออกขึ้นมา แบบ มู้ดมันไม่ให้เลย ควรจะพูดอะไรก่อนดี
เอาเป็น “ใครเริ่มคิดเรื่องแต่งงานเนี่ย ?”
“… คิดถึงครับ”
“โอ้ย จะบ้า ตอบให้มันตรงสิ”
1
0
20
#เซยะมินาโตะ
มินาโตะมีดวงตาที่งดงามมาก
ไม่ถูกบดบังเลยสักนิด โดดเด่น สดใส ยามมองก็ราวกับถูกดึงเอาความสุขในใจให้ผลิบานออกมา
เซยะรู้ดีว่าตัวเองใจอ่อนกับมินาโตะแค่ไหน แต่ถึงจะรู้ตัว ก็ไม่ได้หมายความว่าจะใจแข็งได้อยู่ดี
“เซยะ”
“มินาโตะ” เซยะขานรับ ก่อนจะหันไปสบกับดวงตากลมโตที่จ้องมา
1
8
20
ทุกครั้งที่เห็นอะไรสีทอง ยูจินก็นึกถึงฮยอนเจตลอด
แสงอาทิตย์ เหรียญสุดท้ายในกระเป๋า ไปจนถึงช้อนในบ้านเราที่มีสีทอง
ดูไร้สาระ แต่ก็ทำให้สงบใจได้อย่างบอกไม่ถูก ยูจินมักจะนึกถึงอีกฝ่ายในเวลาคับขัน เช่นตอนที่ซักผ้าในวันฝนตก ตู้กดน้ำที่รับแต่เหรียญ หรือไม่ก็ตอนที่ไม่มีช้อนกินข้าว
2
5
20
“มาทำไมน่ะ !” เห็ดน้อยส่งเสียงร้อง แต่ก็ตระหนักได้ว่าเจ้าขนปุยคงฟังไม่ออก—
“มาไม่ได้หรือไง”
!!!
คุยกันรู้เรื่อง !!!
เห็ดคาเวห์อ้าปากค้าง และก็ต้องตาโตด้วยเพราะถูกเจ้าขนปุยจับไปกอดไว้ในอุ้งเท้า
แผล่บ
“ลื่น”
“แง้ !” เห็ดคาเวห์ร้องไห้โฮ “ชิมฉันทำไมมมมม !”
1
3
20
ลอยด์ช็อกจนอ้าปากค้างต่อหน้าบิดาและมารดาที่ยิ้มจนแก้มปริ เจ้าบ่าวของใครฟระ !??
“… ข้าแต่งงานรึขอรับ ?”
“ใช่สิลูก โธ่ ไม่ต้องปิดบังแล้ว พ่อกับแม่จัดการให้แล้ว”
“จัดการอาร๊าย” ลอยด์ร้องเสียงหลงในขณะที่ถูกบิดาดันตัวเข้ามาในคฤหาสน์ ไหนเคยบอกว่าปวดหลังไง ทำไมถึงได้แรงเยอะเงี้ยะ
1
0
18
“อัลฮัยษัม จะแกล้งกันรึไง !” คาเวห์ร้องลั่น “คิดว่าไม่รู้รึว่าโดดลงตะกร้าผ้าซักแล้วน่ะ ! ดูสิเนี่ย เสื้อผ้าของเจ้านั่นมีขนนายเต็มเลย !”
“หง่าว” อัลฮัยษัมร้อง ก่อนจะนอนมองคาเวห์ไม่หือไม่อือจนคาเวห์ละอาย
นี่เขาทะเลาะกับแมวรึนี่
“ง่า” คาเวห์ส่งเสียงด้วยความปลง ท้ายที่สุดแล้ว
1
0
18
“เห็นฮาเวียร์ไหม ?”
ทันทีที่คำถามนี้หลุดจากปากลอยด์ ทุกคนในคฤหาสน์ก็หันมามองเขาเป็นตาเดียว ก่อนจะส่งเสียงว่า “อร๊ายยยยยย”
รู้เรื่อง
“คือสรุปฉันแต่งกั—”
“ทางนี้เจ้าค่ะคุณชาย มาเร้วๆๆๆ”
“ว้ายๆๆๆ คุณชาย”
“เขินอร้ะ”
ลอยด์โดนจับกลิ้งทาตามทาง ก่อนจะหยุดลงหน้าประตูบานหนึ่ง
1
0
18
ทั้งหมดทั้งมวล ทำไมในเมนชั่น (ส่วนใหญ่ชมราชวงศ์ด้วย ตะลึงคูณสอง)
ส่วนตัวเห็นว่าบัคกิ้งแฮมเสล่อมากที่กล้าที่จะมอบรางวัลเรื่อง Climate change
17
6K
1K
1
60
17
วันนั้นมาถึงแล้ว
วันที่คาเวห์จะได้ย้ายออก
ทิกนารีกับไซโน่ยืนยัน ไม่ว่าอย่างไรก็จะต้องมาช่วยคาเวห์ย้ายของให้ได้ ซึ่งเจ้าตัวก็ยืนดี เพราะไม่ได้อยากให้มีใครรู้ไปมากกว่านี้ว่าตนมาขออาศัยอัลฮัยษัมอยู่
ทำไมล่ะ ?
อัลฮัยษัมไม่สนใจเท่าไรนัก เขาช่วยย้ายของบางส่วนออกจากห้องให้อีกฝ่าย
1
3
17
เมื่อเหมียวอัลฮัยษัมทำหน้ามู่ทู่กว่าเดิม “ฮ่าๆ เหมือนจริงๆ”
เขายื่นมือออกไปให้อัลฮัยษัมดมหวังผูกมิตร แต่ผิดคาดที่เจ้าแมวเอาหัวเข้าถูมือเขาทันที
“ขี้หวงนัก” คาเวห์ว่า แต่ก็ลูบขนนุ่มฟูอย่างชอบใจ “ยอมให้อยู่จนกว่าตัวจริงจะกลับมานะ”
แล้วหนึ่งสัปดาห์ของหนึ่งคนหนึ่งแมวก็เริ่มต้นขึ้น
1
0
16
/
แมวไวต่อความรู้สึกเศร้า
คาเวห์ไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จ จนกระทั่งมีคืนหนึ่งที่คาเวห์ฝันถึงอดีต
เขาตื่นมาพร้อมกับความรู้สึกที่แย่เกินบรรยาย มือเกร็ง หัวใจสั่น เหงื่อไหลไม่หยุด —
คาเวห์ร้องไห้
เขาหลั่งน้ำตาเงียบๆในห้องนอน กำมือแน่นเสียจนชา อากาศหนาวเหน็บ ไร้เสียงรบกวน
1
0
17
@earn042
เราประทับใจที่เขาวาดมุมมองพ่อแม่ฮันมากค่ะ มันอึดอัดม้ากกกกกกก แบบกรี้ด ท้ายที่สุดก้ทิ้งเดกๆให้ดูแลกันเอง เม้ดชอบที่เขาลงดีเทลตามนิยายด้วยค่ะ รัก /น้ำตาแตก
1
0
17
ข้างแก้มอย่างมีน้ำอดน้ำทน ลอยด์บิดเอวหนีมือปลาหมึกของอัศวินข้างกายที่ตอนนี้สาละวนอยู่ทั่วเอวตัวเอง “ไม่ว่าจะรู้ตอนไหน คุณชายก็จะแต่ง .. ใช่ไหมครับ ?”
เหมือนกับว่ามีหมาตัวยักษ์มานั่งอยู่ตรงหน้า หูลู่หางตก มองตาละห้อยขอให้กอดหน่อยๆ
ลอยด์ก็ชอบหมาอยู่อะนะ นิดนึงๆ
“… แต่งอยู่ละ”
1
1
17
แมวตัวนี้ขนฟู ขนาดใหญ่กว่าแมวที่พบได้ทั่วไปในสุเมรู มันมีดวงตาสีเขียวเหลือบส้ม ถือว่าพิกลในหมู่แมวด้วยกันไม่น้อย
คาเวห์กะพริบตาปริบๆ ในขณะที่มันจ้องคาเวห์ด้วยสายตาเหมือนจะหน่ายๆ
แลคล้ายอัลฮัยษัมไม่มีผิด
“เรียกว่าอัลฮัยษัมดี��หมนะ ? หน้าคล้ายกันเลย” คาเวห์พึมพำ ก่อนจะหัวเราะออกมา
1
0
17
‘คืนนั้น’ ที่ฮาเวียร์หมายถึงคือคืนก่อนลอยด์จะเข้าเมืองหลวง
ฮาเวียน์มาหาเขาตามปกติ แต่ว่า เอ่อ คงเพราะบรรยากาศไม่ปกติ ก็เลยมีจูบนิดนึง จับนู่นจับนี่ ก็แหม เริ่มรู้ใจกันแล้วง่ะ
แต่แม่มาเห็น ???
“น่าอายเกิ้น”
“พอคุณชายออกเดินทาง คุณหญิงก็มาหาผม แล้วบอกว่าต้องทำให้ถูกต้องครับ”
1
0
16
ปากว่าแต่ตัวลุกไปก่อนแล้ว ลอยด์เดินเข้าไปหาฮาเวียร์ก่อนจะโดนสวมกอดแน่นๆจากคนที่รอบนี้บอกว่าจะรออยู่ที่ฟรอนเทร่า ทั้งที่ปกติจะต้องตัวติดกันตลอดแท้ๆ
“พอออกมาจากปากคนที่ทิ้งให้ไปหาเจ๊กษัตริย์คนเดียวละก็ไม่อยากเชื่อเลย”
“ครั้งนี้จำเป็นนี่ครับ ใช่ว่าผมไม่อยาก แต่คุณหญิงวางแผนแล้ว”
1
0
16
ทางออกของเรื่องนี้ก็คือการที่คาเวห์ซื้อลูกกลิ้งมาจัดการกับขนพวกนั้นแทน แถมด้วยสวัสดิการสุดพิเศษ ก็คือการแปรงขนเจ้าแมวยักษ์ทุกวันนั่นเอง
เฮ้อ
หวังว่าตัวจริงกลับมาแล้วจะไม่โมโหนะ
“ถ้าฉันโดนแกก็ต้องโดนด้วย”
“ครืด” อัลฮัยษัมเชิดหน้า ครางอย่างพอใจในการแปรงขน
ไม่สะทกสะท้านเลยจริงๆ
1
0
16
#allcaelus
#allcae
ขออนุญาตติดแฮชแท็กนะคะ ไม่ได้ชิปแต่อย่างใด เผื่อว่ามีใครมาเห็นแล้วอยากอ่านแรคคูนอ้วนไคลัสค่ะ แง้
💖🦝 thread : แรคคูนไคลัสที่ถูกชุบเลี้ยง
หมายเหตุ - ไม่ได้ชิปนะคะ เป็นความสัมพันธ์ที่ทุกคนดูแลแรคคูนไคลัสด้วยกัน อนึ่งเขียนเพราะเอ็นดูไอ้น้องล้วนๆ
1
21
38
0
4
16
แต่คืนนั้นเป็นคืนแรกหลังจากพบกันที่อัลไม่ได้มา
เห็ดคาเวห์นอนไม่หลับ เขายังคงนั่งจ๋องมองดาวรอให้อัลมาหาทุกวัน
แล้วอัลก็มา
บาดแผลเหวอะหวะ กลิ่นเลือดคละคลุ้ง สีแดงแซมขนสีเทาไปทั่ว
อัลไม่ได้พูดอะไร เขาหมอบลงเงียบๆ ก่อนจะเลียน้ำตาของเห็ดคาเวห์ที่ไหลไม่หย��ดอย่างเชื่องช้า
1
1
15
ใช้เสียงแบบที่ตอนลอยด์มาเป็น ‘ลอยด์’ ใหม่ๆไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้ยิน “… คิมซูโฮ”
“…”
“ให้ผมได้ดูแลคุณในฐานะคู่ชีวิตเถอะ”
“…”
“ถ้าคุณคือคนเขลา ผมก็จะคอยจัดการปัญหาให้ ถ้าคุณเสียใจ ผมจะหาต้นตอแล้วทำลายมันทิ้ง และผมจะปกป้องฟรอนเทร่าให้ที่ดีสุด เหมือนกับที่ปกป้องคุณ”
1
0
15
“หา ?” เจ้าขนปุยดูงุนงง หางสีเทาส่ายเล็กน้อยคล้ายรำคาญ “ไม่ได้จะกิน แต่พูดมากโดนกินแน่”
“ฮือ” น้ำตาคลอเบ้าเจ้าเห็ดน้อย เห็ดคาเวห์ยอมจำนน ถูกลิ้นสากๆนั่นเลียเสียหลายครั้งจนเห็ดจะสึกแล้ว
อากาศเย็นในป่าฝนเป็นสิ่งที่เห็ดคาเวห์ชอบที่สุด ไหนจะดอกไม้น่ารัก ต้นไม้ใบหญ้าด้วย
1
0
15
“แล้วไม่คิดจะบอกเจ้าบ่าวอีกคนเลยรึไง”
“บอกแล้วคุณชายจะไม่แต่งหรอครับ”
“…” ลอยด์หรี่ตา เขาผละออกมามอฃใลหน้าหล่อเหลาที่ห่างกันไม่กี่เซนฯด้วยสายตาเอือม ทำไมพอคบกันแล้วขี้น้อยใจจัง “เพ้อเจ้อ”
“บอกผมสิครับ”
“บอกว่าไรเล่า”
“บอกว่าจะแต่ง” ฮาเวียร์กระซิบตอบ เอาริมฝีปากมาคลอเคลีย
1
1
15
ทำไมถึงเอาแชทมาปล่อยได้มากขนาดนี้ แบบมันไม่ควรใช้เป็นหลักฐานหรือให้ญาติเหยื่อเป็นคนจัดการหรอ เอามาปล่อยในทวิตเตอร์แล้วคนมันวิจารณ์เยอะ วิจารณ์แบบไม่ผ่านมุมมองเหยื่อด้วยซ้ำ ไร้เอมพาตี้สิ้นดี
1
39
15
เห็ดคาเวห์ตัวแข็ง
โดนกินแน่ !
เห็ดน้อยหลับตาปี๋ ตัวสั่นจนก้อนกลมเหนือหัวเด้งดึ๋ง
พอลืมตาอีกที เจ้าขนปุยก็ไปซะแล้ว
อาจจะดีแล้วก็ได้ เห็ดคาเวห์ไม่อร่อยหรอกนะ
บ้ายบายเจ้าขนปุย
เห็ดคาเวห์กลับมาใช้ชีวิตประจำวันเหมือนเดิม
แต่ตกกลางคืนก็ได้เจอกับเจ้าขนปุยอีกแล้ว !
1
1
15
เจ้าขนปุยบาดเจ็บนี่นา
เห็ดคาเวห์กระวนกระวาย โจมตีตอนบาดเจ็บเป็นเรื่องขี้โกง
��ั้น … จะยอมให้นอนที่เห็ดคาเวห์ก็ได้
เห็ดน้อยปลงตก ได้แต่นั่งจ๋องมองดาว มีเสียงลมหายใจแผ่วเบาของเจ้าขนปุยดังคลอไปตามลม
ก่อนพระอาทิตย์ขึ้น เจ้าขนปุยก็ตื่น
มันลืมตา ดวงตาสีเขียวมองเห็ดคาเวห์นิ่ง
1
3
15
“เหมียว”
“อัล ?” คาเวห์รีบปาดน้ำตาออก แต่ก็หยุดไม่ได้อยู่ดี เขาเอ่ยตอนอัลฮัยษัมขยับเข้ามาใกล้ “อย่า เดี๋ยวเปื้อนนะ”
บางทีอัลฮัยษัมก็ดูจะพูดรู้เรื่อง แต่บางทีก็ไม่
อัลฮัยษัมกระโดดขึ้นตักนุ่ม ก่อนจะยืนสองขาเกาะไหล่ ถูหัวกลมๆเข้ากับแก้มชื้นน้ำตาของคาเวห์คล้ายออดอ้อน
1
0
15
ก่อนจะนั่งทับงานทั้งหมดของคาเวห์ไว้ใต้ตัวมัน
แล้วก็หลับตาลง
“อัลฮัยษัม ?”
เจ้าแมวส่งเสียงครืดคราดสบายใจ
“???”
คาเวห์เริ่มกระวนกระวาย หันไปมองนาฬิกาเห็นว่าตีสองแล้วก็ยิ่งลน เขาต้องทำงานนะ
แต่ว่า จะให้ขยับอัลฮัยษัมออกงั้นหรือ
ทำไม่ลง
“อัลฮัยษัม … ขอร้อง”
แมวไม่ตอบอะไร
1
0
14
“ท่านลอยด์ มีความสุขมากๆนะขอรับ !” อวยพรก็พอเข้าใจได้
“ข้าจะจัดดอกไม้ให้สวยที่สุด งานของท่านต้องยิ่งใหญ่ !” งาน ? งานอะไร ? ก่อสร้างใช้ดอกไม้รึไง ?!
“ข้าจะเตรียมอาหารที่ดีที่สุดให้ท่าน !” โห ได้อยู่ เราก็ชอบกินซะด้วย
“ท่านลอยด์ !! ผมเองก็รักท่าน !!!” อันนี้ไปกันใหญ่ละ
1
0
14
โดยเฉพาะเรื่องที่ไวต่อความรู้สึก
“คาเวห์ …”
“ฮึก — ฮือออออ”
“รุ่นพี่ มานี่มา”
อัลฮัยษัมตัวอุ่นๆคล้ายแมวอยู่เหมือนกัน เสียดายที่ไม่นุ่มนิ่ม กล้ามเนื้อแข็งโป๊กอะไรอย่างนี้เจ้าหินสลัก
กอดอย่างเงียบเชียบ ไม่ยอมเอ่ยคำปลอบใด แต่ก็ทำให้อุ่นใจที่มีคนเคียงข้าง
อัลฮัยษัมเหมือนแมว
1
0
14
/
คาเวห์คิดถึงอัลฮัยษัม(แมว)
วันเดียวกันกับที่อัลฮัยษัม(คน)กลับมา อัลฮัยษัม(แมว)ก็จากไป
ไม่มีคำลา ไม่มีของฝากไว้ดูต่างหน้า ไม่รู้ว่าจากไปตั้งแต่เมื่อไร
อัลฮัยษัม(แมว)หายไป เฉกเช่นอย่างที่แมวจะหายไป
หลังจากนี้ อัลฮัยษัมที่ถูกกล่าวถึงจะเป็นคนทั้งสิ้น
1
0
13
แม้กระทั่งตอนที่พูดว่า “ผมไม่ชอบคุณชายหรอกครับ”
สีหน้าของฮาเวียร์ก็ยังสารภาพทุกอย่าง
ทั้งแววตา ริมฝีปาก องศาคิ้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าโกหก
แต่เพราะบอกอย่างนั้น ลอยด์ก็ไม่คิดขัดศรัทธา
“รู้แล้วน่า”
จนกว่าจะสารภาพกับปาก เขาจะไม่บอกเรื่องนี้ให้อีกฝ่ายรู้แน่นอน
0
0
13
เห้อ คือเดกอะ ดีมาก้ดีตอบ ชีวิตเขามีอยู่ไม่กี่อย่างหรอก เจ้บก้ร้อง กลัวก้ร้อง มันซื่อตรงมากๆจนไม่มีเวลามาเข้าใจการหยอก(หรอ ต่ำอะ) ทนไม่ได้จริงๆก็โน่น อยู่กะเดก รอพ่อมันมาแล้วด่าพ่อมันให้ลูกหยุดร้องเลย
อันนี้จริงมากๆ jokeมั้ยไม่รู้ แต่ไม่อยากให้มองว่าเด็กร้องไห้=น่ารำคาญอยากด่าอยากเข้าไปฟาดสักทีไรงั้นตลอดอ่ะ บางสถานการณ์อยากให้ช่วยเป็นหูเป็นตามากกว่า ร้องเพราะอะไร หลงทาง บาดเจ็บ ของหาย มีปัญหา หลงกับแม่ อย่าเกลียดเด็กจนลืมว่าตัวเองก็เคยเป็นเด็กมาก่อนเลย
8
24K
5K
0
17
13
“… จะรีบพูดทำไม เดี๋ยวตอนแต่งก็ได้พูดไม่ใช่รึไง” ลอยด์เอ่ยเสียงแข็งแต่หน้าแดงไปหมด เก็บอารมณ์กากจริงๆ
“คุณเป็นคนที่เชื่อในการให้รางวัลและลงโทษไม่ใช่หรอครับ ?”
ลอยด์สูดหายใจเช้า บางทีเขาก็ไม่ชินกับฮาเวียร์หวานๆ แต่ปฏิเสธไมไ่ด้หรอกว่ามันดีแค่ไหน
เขาขยับไปใกล้ๆหูอีกฝ่าย
1
0
13
อัลฮัยษัมยกมือที่เพิ่งจับเส้นผมและแตะถูกเนื้อเนียน ก่อนจะถูปลายนิ้วเบาๆ
เหมือนกันไม่มีผิด
ไม่อนุญาตให้ใครแตะ
แต่ก็ยอมให้เขาแตะอยู่ดี
END
0
0
13
“สู้ๆนะคะคุณชาย งือ 💖” คุณป้าสาวใช้ท่านหนึ่งขยิบตาให้ลอยด์ ก่อนจะเปิดประตู แล้วก็จับเขาโยนเข้าไปเหมือนกับโยนผ้าขี้ริ้วอย่างไรอย่างนั้น
เสียวประตูปิดดัง ปัง ! ลอยด์ตะลึง ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในเวลาไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ
“คุณชาย”
“… งาย” ลอยด์หันไปมองอีกฝ่าย
1
0
13
“ใครมันมาร่ายคาถาเพ้อเจ้อไว้ในเมืองเราวะเนี่ย” ลอยด์พึมพำในขณะที่เดินทางมายังคฤหาสน์ ก่อนจะพบบิดาและมารดาที่มารอรับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าลอยด์เคยชินกับการต้อนรับของครอบครัว เขาเริ่มยิ้มเมื่อเห็นมารดาอ้าปาก …
“มาแล้วเจ้าบ่าวของแม่ !”
ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
1
0
13
เรื่องราวเช่นนี้เกิดขึ้นอีกหลายต่อหลายครั้ง
อัลมักจะแวะเวียนมาหาเห็ดคาเวห์ทุกคืน บางคืนก็มานอนด้วย บางคืนก็มาพูดจายียวนกวนประสาทจนเห็ดคาเวห์แทบสุกเพราะโมโห
นับเป็นเพื่อนกันคงได้แล้วมั้ง
เห็ดคาเวห์ขยับเท้าดุ๊กดิ๊กไปมา ใกล้ถึงเวลาที่อัลจะมาหาแล้ว
1
1
13
“ร้องไห้ทำไม” อัลถามเสียงครืดคราดในลำคอ
“ฮือ เป็นห่วง” เห็ดคาเวห์น้ำตาหยดแหมะ ขนนกสีฟ้าบนหัวเห็ดขยับไหวยามเห็ดคาเวห์สั่น “หายไปไหนมา”
อัลไม่ได้ตอบ แต่หลับตาลง พลางถูหน้าผากเข้ากับเห็ดคาเวห์เบาๆ
“อย่าหายไปอีกนะ” เห็ดคาเวห์ขอทั้งน้ำตา
“สัญญา” เสือขนเทาตอบ
1
0
13
แล้วก็พูดอะไรบางอย่าง ก่อนจะโดนฮาเวียร์รัดตัวไว้เพื่อฟัดแก้มต่อ
เสียงผู้คนด้านนอกที่กำลังจัดเตรียมงานดังเจี้ยวแจ้วไปหมด ลอยด์คิดว่าน่าจะยังไหวอยู่ถ้าเจ้าบ่าวถอดชุด แต่งใหม่คงทันมั้ง
ไอ้หมาบื้อที่มีรอยยิ้มเต็มหน้าแบบนี้ ถ้าไม่ตามใจกันหน่อยก็ใจร้ายเกิ้น
1
0
13
จิ้งจอกทะเลทรายทั้งสาม พอได้ยินเสียงคนคุ้นเคยก็หูตั้ง พากันกระโดดโลดเต้น เท่านั้นไม่พอยังทำท่าจะกระโดดเข้าบ้านจนเสมียนต้องดุ
“ไม่ได้”
“นี่ มันมาไกลนะ” คาเวห์เอ่ยกับอัลฮัยษัม พยายามยกเหตุผลมาต่อรอง “แถมมันเป็นสัตว์ที่อยู่ที่แห้งๆ เข้ามาเขตป่าชื้นคงจะไม่สบายตัว … ให้มันเข้าบ้านนะ”
1
2
12
คาเวห์วางถุงใส่ของ ก่อนจะเดินมาลูบจิ้งจอกตัวหนึ่งที่หลับสนิทพลางเอ่ย “แบบนี้ให้อยู่ที่นี่เลยดีไห—”
“คาเวห์”
“…”
“ฉันยังไม่หายโกรธที่นายทำแบบนั้นนะ”
“ทำอะไร”
“ที่ฝืนตัวเองจนเป็นลม”
“มันผ่านไปแล้วน่า” คาเวห์ถอนหายใจ “อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็ปลอดภัย เจ้าพวกนี้ก็ปลอดภัยนะ”
1
0
12
ในนั้นเต็มไปด้วยสิ่งที่ทำให้ยากจะละสายตา ฮยอนเจเดินเข้ามาใกล้ กดจูบลงบนปรางแก้ม ก่อนจะโอบคนตัวเล็กกว่าเข้ามาไว้ในอก “ความจริงที่ว่าวันหยุดทั้งทีแต่ต้องยกเธอให้คนอื่น แค่นั้นก็เพียงพอจะให้ฉันงอแงแล้วนะ”
“.. คราวหน้าคุณก็รีบมานัดก่อน”
“ได้ ฉันจะจำไว้”
“แล้วก็ห้ามข้ามมื้อเช้า”
1
0
12
เห็ดคาเวห์เริ่มง่วงแล้ว
เมื่อวานก็ไม่ได้นอนเพราะถูกแย่งที่ เห็ดคาเวห์เลยจิ้มเบาๆที่เม็ดถั่วกลางฝ่าเท้าเจ้าขนปุยก่อนจะเอ่ย “ขนปุย เห็ดคาเวห์ง่วงแล้ว”
“อัล”
“อะไร ?”
“ไม่ได้ชื่อขนปุย” หูเจ้าขนปุยกระดิก “ชื่ออัล”
เห็ดคาเวห์งุนงง แต่ก็ยอมเรียกตาม “อัล”
ดวงตาสีเขียวหรี่ปรือ
1
0
12
ก่อนที่มันจะพุ่งตัวเข้าตะปบคาเวห์
คาเวห์ล้มตึง !
หลังจากล้มลง คนก็นิ่ง แมวก็นิ่ง นิ่งจนคนแสดงเก่งเริ่มเหงื่อแตก
คาเวห์แค่อยากให้อัลฮัยษัมตกใจ และเข้าใจว่าเขาก็แค่เหยื่ออ่อนแอ ไม่ควรเล่นด้วยแรงนัก (คาเวห์ช้ำง่าย)
แต่ทำไมอัลฮัยษัมถึงนิ่งล่ะ มันจะกินเขาไหมเนี่ย ?
1
0
12
1 ลวง #เมษาฆาตกร
“ถ้าเขาแจ้งมาถูก แล้วแผนที่เราไม่ได้เพี้ยน เธอก็ต้องอยู่ตรงนี้”
ผมพูดปนหอบ ส่องไฟฉายไปรอบๆ และมันไม่ได้ดีขึ้นเมื่อรอบข้างผมเต็มไปด้วยต้นไม้สูงเสียดฟ้า
เสียงลมไหลผ่านใบไม้แทบจะเป็นเสียงหวีด มันฟังคล้ายเสียงคน ผมไม่รู้ว่าคิดถูกหรือเปล่าที่เลือกมาช่วยเธอ
อยากเขียนไรฆ่าฟันเลยงอกเอง555 แต่ถ้ามีคนอยากเอาไปเล่นก็ชงไรก็ได้~
#เมษาฆาตกร
0
308
230
1
13
12
“ใครๆก็อยากครองโลกมั้งคะ” คุณตอบกลั้วหัวเราะ พลางจับมือฉันไว้
“คุณไม่อยากหรอก ฉันรู้” ฉันตอบ
“ทำไมจะไม่ล่ะค่ะ”
“งั้นเหตุผลที่คุณอยากครองโลกคืออะไรล่ะ” ฉันถาม
“เพื่อออกคำสั่งให้ทุกคนใจดีกับคุณ” เธอตอบ ก่อนจะเริ่มร้องไห้ “เพื่อตอนที่ฉันไม่อยู่แล้ว คุณจะได้ไม่ต้องเจ็บปวด”
2
4
12
“ดีจังครับ”
“แต่คนมันตกใจอะ คราวหน้าบอกก่อนด้วย”
“คราวหน้าหรอครับ ?”
“ไม่ใช่ ! หมายถึง ถ้าจะเซอไพรส์อะไรอีก !”
“บอกแล้วจะเซอไพรส์หรอครับ”
“คือกวนปะ แบบนี้คือหาเรื่องเนอะ” ลอยด์จับแก้มฮาเวียร์ดึงยืดเพราะหมั่นไส้ แต่กลับได้รับเสียงหัวเราะกลับมาแทน
“คุณชายลอยด์” ฮาเวียร์เรียกเขา
1
0
12
ปากว่าแต่มือก็ตบเบาๆลงบนท้องคาเวห์
คาเวห์หันมองอัลฮัยษัมอย่างเหม่อลอย ดวงตาสีเขียวของอีกฝ่ายทำให้เขานึกถึงอัลในฝันขึ้นมาเสียอย่างนั้น
“อย่าหายไปไหนนะ” คาเวห์พูดขึ้นมาลอยๆ ก่อนจะผลอยหลับไป
อัลฮัยษัมชะงัก เขาจ้องคนที่นอนเปลือยเปล่าข้างกายด้วยสายตาอ่านไม่ออก พลางเอื้อมมือไปดึงอีกคน
1
0
12
“แน่ะ” ลอยด์ซบหน้าลงบนบ่าอีกฝ่าย กลิ่นหอมๆจากน้ำหอมทำให้ฮาเวียร์มีกลิ่นแบบที่ลอยด์ชอบ วงแขนกว้างๆนั้นรัดรอบเอวลอยด์ สลับกับใช้ฝ่ามือลูบไปมาตรงสีข้างและแผ่นหลัง “แล้วแม่รู้ได้ยังไงน่ะ”
“ท่านบังเอิญได้ยินครับ”
“บังเอิญ ?”
“คืนนั้นที่คุณชายกล่อมผม”
“คืนนั้— โอ้โห ชิท”
1
0
12
Ttytt I actually love “ขอบคุณที่เลือกผมคนนี้” เพราะฮาเวียร์อาจจะรู้สึกว่า ถ้าลอยด์ได้เจอตัวเอง ‘คนอื่น’ *นิ้วยึกๆ* ฮาเวียร์คนนี้ก็จะไม่ใช่คนที่เจอกับคิมซูโฮแล้ว ประมาณนั้น
0
1
11
สวัสดีครับ
ผมคิดอยู่นานมากว่าผมควรจะพิมพ์มันหรือเปล่า แต่ก็ปลงว่า ถ้าผมทิ้งมันไปกับปีนี้ได้ ปีหน้าผมก็จะมีชีวิตที่แท้จริงสักที
ตอนนี้ผมอยู่ภายใต้การดูแลของรัฐ เพราะผมข้ามเวลามาข้างหน้ายี่สิบปีจากการอาบน้ำครับ
คุณรู้สึกว่ามันตลกไหม ผมพิมพ์มาถึงตรงนี้ก็รู้สึกว่ามันคงตลกน่าดู
1
7
11
แต่เรามีตอนพิเศษมอบให้คุณ รอสักครู่ ขอบคุณที่รักแมวอัลฮัยษัมและคาเวห์ผู้อาศัยอยู่กับแมวนะคะ
1
1
11
คุณจัดการกับตะกร้าดอกไม้ยังไง
ยูจินนึกเสียใจที่ไม่ได้ทำให้มันแห้งเพื่อถนอมไว้ดูต่อในภายหลัง แต่ถึงกระนั้นก็ไม่เป็นไร
ฮยอนเจช่างเอาใจ เขามอบดอกไม้สดใหม่ให้เสมอ
แต่ยูจินก็ยังนึกเสียใจ
ที่ไม่ได้
ถนอมมันไว้ดูในภายหลัง
0
6
11
“มีจิ้งจอกทะเลทรายมาหาน่ะค่ะ … เอ่อ คือ มันวิ่งมาหยุดหน้าบ้านคุณน่ะค่ะ”
เสียงจิ้งจอกหงีดหงิง ขูดประตูดังแกร่กๆดังตลอดเวลาที่เธอพูด จนในที่สุดอีกฝ่ายก็เปิดประตูออกมา
“เหือก !”
หญิงสาวช็อคตาตั้ง คุณพระช่วย นี่มันเสมียนอัลฮัยษัมนี่ !
“ขอบใจที่พามันมา”
“เอ่อ ค่ะ” เธอรับคำ
1
2
11