Merhaba Arkadaşlar,
Ben Umut Arman Sonay, genç arkadaşlarımın sesi olmak için çıktığım bu yolda beni daha yakından tanımanızı istiyorum.
İzleyip, merak ettiklerinizi sormayı unutmayın.
şu olaya bayılıyorum kim hangi duygu durumunda anlayabiliyorum sonra yeni şarkılar keşfedebiliyorum sevdiklerim farkında olmadan onlarla aynı şeyi dinleyip aynı şeyleri mi hissediyoruz diye düşüncelere dalıyorum spotify güzelsin böyle kal kirlenme
asıl odamda geçici olarak konaklayan doktora öğrencisi “ben odadan çıkmıyorum” dediği için günlerdir sürünüyorum geçici odaya yerleştiriliyorum o odanın da asıl sahibi gelince tekrar başka bir geçici odaya yerleştiriliyorum +
Koç ünide ücretli okuyanlar arasında bile sosyoekonomik açıdan o kadar çok fark var ki
-sadece eğitim
-eğitim ve araba
-eğitim, araba, yat, köşk, arsa, holding, oteller zinciri, istanbulun yarısına sahip olma
ayrıca kişi eşyalarımı yere atma hakkını da kendinde buluyor yurt müdürlüğü defalarca kıza çıkmalısın demesine rağmen odamdan asla çıkmıyor ve ben ordan oraya sürünüyorum ben çıkmıyorum diyip çıkmama durumu nasıl olabiliyor bu nasıl bi şımarıklık ben neden bu hikayede yanıyorum+
ben şimdi napıcam pazartesi okul açılıyor ve ben yerleşemedin giyinmek için başka yurda yatmak için başka yurda gidiyorum eşyalarımı arkadaşlarıma bıraktım ve kalacak iki yerim olsa da kalacak hiçbir yerim olmadığımdan diğer eşyalarımı da alıp hiçbir yere yerleşemiyorum+
düşünsene türkiyenin en iyi üniversitesini kazanıyorsun ama barınma hakkın dahi yok bu okulda okuyabilmek için insanlar çok büyük fedakarlıklar gösteriyor burslusu da burssuzu da iki türlü de yks sınavında başarılı olmak zorundasın özellikle burslu okuyabilmek için çok ciddi bi+
ne nevresimim var ne bornozum bir haftadır sadece ama sadece sürünüyorum kaldı ki bir hafta önce de okul adına proje yapmama erken geleceğimi arayıp üç defa bildirmeme rağmen geldiğim zaman kapı dısında kaldım ve çok ekstrem bi şekilde odaya yerleştirebildim onu da anlatırım+
o zaman ben keyfime ve şımarıklığıma bana verilen geçici odadan çıkmayayım diyip çıkmayayım ve insanları mağdur edeyim yapabileceğim tek şey bu mu yani okul açılmadan bütün psikolojimi ve sağlığımı bozdunuz.
ben şimdi napayım kimi kimi şikayet edeyim ve öyle bi hisse sokuyorlar ki insanı burslu öğrenci olduğum için bunları yaşıyorum x kişisinin kızı olsaydım başıma bunlar gelmezdi diye düşünmekten kendinizi alamıyorsunuz yaşadığım ilk olay değil son olmayacağına da eminim.
milli sporcuyum ve çift antrenman yaptığım günler oluyor ve saha anakampüste batı kampüste antrenman yapma olasılığım da yok arkadas tercihe yapmısken beni random yerleştirmeye de hakkınız yok sadece ama sadece öğrenciyi mağdur ediyorsunuz+
ki zaten yurt tercihini dört arkadasımla ana kampüs yazdım ve ne arkadaslarımla aynı odayı verdiniz ne de ana kampüste başka bir oda madem kafanıza göre yerleştireceksiniz neden bana tercih yaptırıyorsunuz benim batı kampüste kalmam mümkün değil+
malesef cansız bedenine ulaştık ne yazılır ne denir bilemiyorum bugünler unutulmasın benim arkadasım deprem kurbanı değil ihmal kurbanı adresi bilinmesine sesi gelmesine rağmen hiçbir şey yapmadılar ışıklar içinde uyu seni tanıdığım için çok mutluyum mekanın cennet olsun…
bugün öğrencilerim arkadaşımla konuşuyorken kardeşimi kaybettiğimi duymuş bütün ders boyunca bana sarıldı öptü ben senin kardeşin olurum sen de benim ablam olur musun dedi bunu duyan arkadaşları da aynı tepkiyi verdi ben şimdi mutluluktan ölmeyip napayım
of sizin bu hayatta hiç mi amacınız başarılarınız hayalleriniz idealleriniz yok ya bütün isiniz gücünüz şu beni beğendi bu benle bulusmak istedi o şöyle bu böyle gerçekten bütün ömrünüzü böyle mi geçireceksiniz
taksici abi: bu okulu (koç üni) çok aradınız mı aileniz sizden kurtulmak için mi buraya verdi allah bile böyle bir yer olduğunu unutmuştur çok boktan bir yerde açık cezaevi gibi insan burda kafayı yer
ben daha yirmisine girmemiş bir gencim ve neye üzüleceğimi şaştım şu süreçte arkadaşımı kaybettim tüm akrabalarım sokakta çaresiz bekliyor keza birçok arkadaşım da öyle depremi birinci elden yaşamasam da etkisini derinden hissediyorum hissediyoruz +
aylarca yoğun bakımda sürüklendikten sonra kardeşimi kaybettim intihar riskin var denilip şutlandım okula ara vermek zorunda kaldım sevdiğim insanlar tarafından yalnızlığa terkedildim uğruna çabalar döktüğüm hiçbir şeyin karşılığını alamadım özetle harika bir yıldı
Ben ne yapıcam bilemiyorum az önce kardeşimin mezarını seçtik kazımaya başladılar birazdan yıkamaya gidicez gökyüzü bile dayanamıyor ağlıyor onu son kez görücek olmaya inanamıyorum. Dün ikimizin de doğum günüydü şimdi onun ölüm günü oldu doğuşu da ölüşü de benim hediyem oldu.
şuan taksimdeyim taksici abinin durağından başka bi taksiyi kaçırmışlar bütün durak seferber olmuş tam üç saattir taksinin peşinden gidiyorlar radyodan da haberleşiyorlar ben şurdayım sen şuraya git önünü kes kıstıralım şerefsizi diye korku gerilim imdb 9.9
toksik arkadaşlığımı bitirdiğimi birilerine anlattım asla şaşırmadılar toksik arkadaşlık olduğu 200km öteden anlaşılıyormuş da ben 200m öteden fark edemiyormuşum işte insanoğlu burnunun dibindekini göremiyo
merak ediyorum simdi biz burda onlinea geçtik tatile girdik diye normalden çok vakit geçiriyoruz ve bi sekilde iletisim içinde falanız ya okul baslayınca ve birbirimizi görünce nolcak tanımıyormusuz gibi mi yapıcaz oysa bazılarının hangi winx clup perisi olduğunu bile biliyorum
Sırf outfitim bozulmasın diye mont giymedim yağışlı bir günü ceketle geçiriyorum biri üşümüyor musun diyince de uludağın eteklerinden geldim siz buna soğuk mu diyorsunuz diyorum :DDDDD
batıya arabayla gelip shuttle değil de taksiyle okula geçmek iste bu baska bi boyut ödev grubumda bi kız vardı shuttle yerini bile bilmiyorum uğraşamam ya taksi ne güne duruyor demişti…
bir senede o kadar çok şey değişti o kadar çok şey yaşadım o kadar çok kişiyi ve olayı atlattım ki dönüp bakınca hepsini bir seneye nasıl sığdırdığımı ve üstesinden iyi kötü nasıl geldiğimi aklım almıyor
zamanında nası ders çalışıyormuşum anlamıyorum hem de hatırlıyorum bazı günler on saat falan çalışıyordum şuan on dk sonra odağım kayboluyor eski kendime inanılmaz büyük saygı duyuyorum yeni kendimin eski kendimi biraz olsun örnek almasını temenni ediyorum
Bütün gece gözüme uyku girmedi o morgda soğuklar içinde yatarken ben sıcacık yatağımda nasıl yatayım.Her gece ölümünü hayal ederdim ama yaşamak bambaşkaymış iki kişiyi gömücem bugün üç yaşındaki sağlıklı çocuğu ve on dört yaşındaki hasta çocuğu.