ตอนรับบทรุกคือกระหน่ำรุกแท้เลยนะ แต่พอรับบทรับคือร่านมาก ชอบโดนด่า🥺

ตลาดรับต้องการรุกหนักมาก แต่ขณะเดียวกันรุกกลับเข้าหารุกด้วยกันเอง 😑

อยากคุยกับเขามากแต่ไม่อยากบังคับให้เขามาคุยด้วย

ความสัมพันธ์ที่รู้ว่ายังไงก็เป็นไปไม่ได้ แต่ก็อยากคุย อยากเจอ แล้วตอนนี้ไม่ได้คุยกันแล้ว

เวลารักใครกูไม่มีอีโก้หรอก รักก็บอกว่ารัก คิดถึงก็บอกคิดถึง ตอนง้อกูก็ไม่เคยกลัวเสียหน้า ไม่ว่าจะด้านไหนของกูไม่ว่าดีหรือไม่ดีกูก็เปิดเผยให้เขารู้หมดนั่นแหละ

เจ็บจึก

อันนี้ไม่ได้พูดเรื่องฝ้ายละ แต่อยากขอร้องทุกคนที่อยู่ใน คสพ. ไม่ว่าจะรูปแบบไหน ถ้าหมดใจแล้ว ต้องบอก อย่า ghosting อย่าหายไปเฉยๆ ต่อให้สงสารอีกคนแค่ไหนก็ต้องบอก เพราะความค้างคาใจมันทรมานที่สุด

ทำตัวเสร่อ

ไปเต๊าะเขาทุกโพส จนลืมคิดว่าใครถ่ายรูปให้เขานะ พอคิดได้ก็อ๊า

"หันมาเมื่อไหร่ก็เจอ แต่หันมาให้ทันตอนที่ยังรู้สึก" ประโยคที่ได้ยินกี่ครั้งก็โคตรจริงในทุกๆความสัมพันธ์

คนตาสวยถ้าใช้เสน่ห์เป็นคือพร้อมสะกด

รักตัวเองยากจัง รักเลสเบี้ยนดีกว่าเนาะ

อยากชมเขาเยอะ ๆ อยากให้เขารู้ว่าการที่เขาเป็นตัวเองมันดีที่สุด ไม่ต้องเปลี่ยนอะไรแค่นี้ก็ดีมาก ๆ แล้ว

กุในทุกๆวัน :

เขาอยู่เฉย ๆ ก็น่าเอ็นดูอะ คือกุชอบเขามากจริง ๆ แหละ มองด้วยฟิลเต้อรักเอยเตยหอมมาก

กูมีประมานพันบุคลิก อยู่ที่ว่ามึงเป็นใคร

สุดท้ายกุก็ต้องง้อ :