این عکسو تو فرودگاه امام خواهرم ازمون گرفت، کاملا حس میکردم که مامان بغض داره ولی هی با حرف زدن و چك كردن چمدونا حواسشو پرت میکنه، بعدا خواهرم بم گف خونه که رسیده تو راه پله بغضش شکسته و کلی گریه کرده، تو فرودگاه نمیخواسته تو ببيني ناراحت شي.

مساله اینجاس چسبیدی به یسری آدمای نصف نیمه و نمیذاریشون کنار از زندگیت، درست مثل همون لباسای ته کشوت که نه میپوشیشون نه میریزیشون دور، به امید‌ اینکه شاید یروز به کارت اومدن، ولی همونان که کلی جا اشغال کردن.

غر زدن در حالت کلی بسیار رو اعصابه، ولی داستان چیه یسری غر زدنشون کیوته و رو مخ نیست :)))

روز به روز دارم کم‌حرف‌تر میشم، یوقتایی حس میکنم میتونم چند هفته تو ��ونه بمونم بدون اینکه نیاز داشته باشم معاشرت کنم.

#رشتو #اینترنشیپ #ایتالیا #coldEmail من قبل از اینکه ارشدم رو تو ایتالیا تموم کنم تو یه ماه دوتا اینترنشیپ با حقوق خوب و به زبان انگلیسی پیدا کردم. بیاید بهتون بگم چطوری. #ریتوییت‌ هم کنید که بقیه‌ی بچه‌هایی که نزدیک فارغ‌التحصیلی‌شونه ببینن و شاید دری به روشون باز بشه ۱/۱۵

آدمایی که همش میخوان تو جمع همه توجه‌ها به اونا باشه و تا یکی یجا شروع میکنه به خاطره تعریف کردن میگن اینکه چیزی نیست من بلاح بلاح بلاح واقعا کسشر ترینن.

مکالمه دوستای صمیمیم با من: عکسام قدیمی شده کی ببینیم همو :)))

از آدمهایی که همیشه حرف میزنن متنفرم.

بچه ها اگه میخواین کنسرت هلند ابی که ۱۲ اپریله رو برین دوتا تیکت هست که یکی از دوستام داره و نمیتونه بره، و داره زیر قیمت میده، اگه خواستین بم پیام بدین کانکتتون کنم.

عکسو دیدم گفتم چه کیوت، بعد کپشنو زیر خوندم و پشمام ریخت، سوشال مدیا واسه امروز بسه.

حس میکنم به جمله ی “مرسی که هستی” خیلی بها داده نشده، واقعا یه وقتایی حال‌ خوب‌ کن‌ ترین چیزی که میشه به یکی گفت همین چند کلمه‌‌ی ساده‌ست، اینکه حس کنی بودنت قدر دونسته میشه، همین میتونه خیلی شیرین باشه.

عه اسمت سروشه؟ کی منتشر میکنی؟ هاهاهاها. هاهاهاعو کیر خر.

قشنگ معلومه دختره داره فکر میکنه چه سوالی بپرسه که برینه تو لحظه

بعد از چند هفته هر روز تو جمع بودن، امروز تنها تو خونه‌م، واقعا دلم برای سکوت و شنیدن صدای شکستن قلنچ‌ در و دیوار تنگ شده بود :)))

بغض تو ويديو كال با خونه دم سال تحويل، بعد از چند سال تموم ميشه؟ فكر كردم امسال ديگه بزرگ شدم اونجا كه بابات حرفا‌ی جدی میزنه...

سال نو و فارغ التحصیلی هم زمان شد پس سلامتیمون 🍾

واقعا یوقتا فکر میکنم چقدر سخت گرفتم به خودم، چقدر تو ذهنم به احتمالاتی فکر کردم که هیچ موقع اتفاق نیوفتاد، و وقتی لحظه‌ش رسید دیدم همه چی آروم جلو رفت.

امروز حسنی ام، تو «تنها روی سه‌پایه، نشسته بود تو سایه»ترین مود ممکن.

۱ بغل مامان

دیدن یچیزایی یهو زمانو واسه چند ثانیه برام متوقف میکنه، مثلا من با دیدن این عکس پرت شدم به دوران مدرسه، وقتی ازین لیوانا داشتیم، احساس خفنی داشت وقتی تو آبخوری یهو از جیبت درش میاوردی.

طرف دوبار میپرسه ازت چیشده بگو، بعد تو میگی هیچی چیزی نیس، همین که به خودت میگی خب الان که دوباره بپرسه تعریف میکنم دیگه نمیپرسه :)))