Color! What a deep and mysterious language, the language of dreams! – Paul Gauguin 🔮🌍 Acrylic and gold leaf on canvas 100x70 Music: sarkis.mikael Ether 🌌

https://t.co/IJMIFN8KCW

رضا جان من... @rezahn56

İyileşmek, acının artık hiç var olmadığı anlamına gelmez. Aslında iyileşmek demek, o acının hayatını, düşüncelerini ya da hislerini yönlendirme gücünü kaybetmesi demektir. Acı hâlâ oradadır, ama artık, senin üzerinde hüküm süremez

Bir yanda kaybolmuş yüzün, bir yanda savaşın kararttığı gökyüzü. Her ikisi de aynı acıyı hatırlatıyor; dünyanın çürümesi aynı anda içimde yankılanıyor. Ve soruyorum kendime, Hangi yüzü unutmamak için direnmeliyim? Ve gözlerime kazımak için kanla yıkanmalıyım?

Anneler çocuklarını toprağa gömüyor, lahit taşları yeni bir ormana ve cesetler yeniden petlore dönüşüyor ve kirli eller, kanı paraya karıştırıp yeni bir imparatorluğun haritasını çiziyor. Ben ise iki taş arasında kalıyorum!

Gecelerin, bir hayalet gibi dönüp duruyorum karanlıkta, isimler, suretler, kokular hepsi eriyor, ama en çok senin silinişinin buhranı var. Ve bu sırada, dünyanın diğer ucunda değil, tam ölülerin üzerinde bir coğrafyada, bu aptallar hâlâ petrol için savaşıyor.

Kendi iç dünyamızı tanımak ve anlamak, dış dünyada gördüklerimizi de belirler. Çünkü tüm yaşam, bize içsel halimizi gösteren bir aynadır. Ve birlik tek gerçektir!

İnsanın kendi öz benliğiyle kurduğu ilişki, diğer tüm ilişkiler için zemin hazırlayan şeydir. Başkalarını affetmekte ne kadar kolaylık sağlıyorsak, bu aslında kendimize verdiğimiz affın bir yansımasıdır.

İnsan, kendi özüne biraz daha yaklaşır ve anlar ki: Hiçbir şey aslında kaybolmaz, yalnızca ait olduğu yere döner.

Vazgeçmek, unutuş değildir; aksine hatırlamanın biçimidir. Çünkü insan, bıraktığı şeyin kendisinde bıraktığı yankıyla yüzleşir. Bu eylem, geçmişi reddetmek değil. Benliğin kendini yanılsamalardan arındırma cesaretidir.

Gerçekte vazgeçmek, kayıp değil; saf varoluşa dönüş yoludur. İnsan, kendi özüne biraz daha yaklaşır ve anlar ki: Hiçbir şey aslında kaybolmaz, yalnızca ait olduğu yere döner.

Öfke, adaletsizliğe karşı sesimizi yükseltmemiz gerektiğini gösterir. Hayal kırıklığı ise pes etmek yerine daha derin bir azimle ilerlememiz için bir yoldur. Acı, değerlerimizi açığa çıkarır. Canımızın yandığı yer, neyin bizim için önemli olduğunu gösterir.

Olumsuz duyguların varlığı, hayatı zorlaştırmak için değil, hatalardan korumaktır. Kaygı, geleceğe daha iyi hazırlanman için bir işarettir. Suçluluk, vicdanımızın bizi dengelemesine yardımcı olur.

I deeply hope to see this dictator regime and its dangerous nuclear program dismantled as soon as possible. The Iranian people deserve to live in freedom, dignity, and hope not under a system that silences and endangers them.

I wish health and well-being for both the Iranian and Israeli people. The attacks are not directed at the people of Iran, My thoughts are with all innocent lives affected, and I hope for peace and safety for everyone.

Kahrolsun şeriat!

Kadınların doğum tercihlerine saygı göstermek bir lütuf değil, bir haktır. Artık bu dayatmalara, bu cehalete son verilmeli: Kadının bedeni, kadının kararı.

Hiçbir doğum yöntemi diğerinden üstün değildir; her doğum gerçektir, her doğum özeldir. Kadınların bedenleri üzerinde karar verme hakkı yalnızca kendilerine aittir. Hangi şekilde doğuracağına toplum değil, kadın karar verir. Sağlık sistemi bilgilendirir, ama yönlendiremez.

Kadınların doğum tercihlerine saygı göstermek bir lütuf değil, bir haktır. Artık bu dayatmalara, bu cehalete son verilmeli: Kadının bedeni, kadının kararı.

Kadınların bedenleri üzerinde karar verme hakkı yalnızca kendilerine aittir. Hangi şekilde doğuracağına toplum değil, kadın karar verir. Sağlık sistemi bilgilendirir, ama yönlendiremez.