आफ्नै योजना, एजेण्डा र लक्ष्यसहितको दिगो र बलियो राजनीतिक 'घर' सानै भए पनि त्यसले राजनीतिक सुरक्षा दिन्छ। तर सडकमा विशाल पाल टाँगेर मेरो घर ठूलो छ भन्दैमा सुरक्षित भइँदैन।रंगीचंगी सडकको ठूलो पालमा पुग्न आज भागाभाग गर्नेहरू पालले नथेग्ने असिना-पानी आउनेबित्तिकै पुन अर्कोतिर

कांग्रेस केन्द्रिय समिति बैठक बस्न सुरु भएपछि के भयो? १- कुलमान मन्त्री भए २- हितेन्द्रदेब हटाइयो ३-४२ करोड भष्टाचार भयो ४-पार्टी खोलियो ५- पार्टी एकता गर्ने तहमा निर्णय भयो तै पनि कांग्रेस केन्द्रिय समितिको बैठक सकिएन ! जनताले सच्चियर आओ भने, सकिएर आयो भन्ने सुनेछन।

प्रेमलाई 'प्रतिक्षा' होइन, प्रतिक्षालाई नै 'प्रेम' ठानेर हेर। 'प्रतिक्षा' प्रेमको निश्चल प्रक्रिया हो भने 'प्रेम' प्रतिक्षाको जटिल प्रक्रिया।

राजनीतिको केन्द्रमा पुग्ने हैसियत भएका व्यक्ति किनारामा पनि सान्दर्भिक हुन्छन। तर हैसियत बिना राजनीतिमा सान्दर्भिक रहने प्रयत्नमा 'नग्न मिडिया���र्मी'को साथ लिनु मिडिया र राजनीतिको संयुक्त बेइज्जती हो। सिद्धार्थ गौतम श्रीमती पाल्न नसकेर बुद्ध भएका होइनन। ज्ञानले बुद्ध भएका हुन्।

आगामी चुनावमा एमालेले म 'झोले हुँ' भन्ने महान अभियान स्थगित गरिसकेको छैन भने अभिलम्व काँग्रेसले म 'भ्रष्टाचारी हुँ' र पूर्व माओवादीले म 'आतंककारी हुँ' भन्ने दावी गरिहाल्नु पर्यो। य���्तो चुनावी नाराबाट धेरै प्रभावित भएमा मधेशवादी दलहरूले म 'विखण्डनकारी हुँ' भनेर दावी गर्दा हुन्छ।

छि ….छि …! कस्ता मानिस राजनीतिमा ? राजनीति त्यसै फोहर भएको हैन !

सच्याइएको- *आन्दोलन

यहाँ 'वैकल्पित' भन्नाले आफैले कल्पनामा ठानेको 'वैकल्पिक' भनेको हो।😂🤣

भाद्र २३ गतेको 'जेन-जी' आन्दोदन र भाद्र २४ गतेको महाविध्वंसपछि कानमा तेल हालेर बसेका सबै 'लोकतान्त्रिक-ठोकतान्त्रिक, वामपन्थी-खामपन्थी र नयाँ-पुराना वैकल्पित' आदि सबैको भागाभाग छ। कता भाग्दा सुरक्षित भइन्छ भनेर कुद्दाकुद्दै सबैका शरिर घाईते भएका छन्। उता 'जेन-जी' भाईबहिनीका

एमालेभित्रै ओलीका विरोधीहरू माथि जुनस्तरको गुण्डागर्दी, अपमान र धम्कीको भाषा प्रयोग हुँदैछ- ओली बोलेपछि सकिने कथित महाधिवेशनमा गोली मात्र पनि चलेन भने महाधिवेशन 'शान्तिपूर्ण' भएको ठानिनेछ। गुण्डागर्दी र भकुरा-भकु���का 'बहुदलीय जनवादी अभ्यास'लाई भने सामान्य रुपमा लिनुपर्नेछ।😀😂

पुलिस र निजामति कर्मचारीले राजनीति सुधार्थे भने 'सुरक्षा' र 'सेवाप्रवाह' को यस्तो हरिबिजोग किन हुन्थ्यो र? अहिलेसम्म राजनीतिमा आएर ठूल्ठूला कुरा गर्नेहरूले हिजोको आफ्नै रहलपहल ईज्जत पनि गुमेको देखिदेखि केको रहरले पार्टीका ढोका ढोका चहार्नु परेको होला?

काँग्रेसलाई 'फुट' बाट जोगाउने एउटै उपाय छ- नफुटाउने 'विभाजन' गर्ने���😂🤣

सरकारले चुनाव गर्दैन, चुनाव हुँदैहुन्न, चुनाव गर्नै दिन्नौं आदिजस्ता अनुमान गरेर वातावरण बिगार्नुभन्दा निर्वाचनमार्फत राजनीतिलाई सही बाटोमा तान्नु धेरै राम्रो कुरा हो। सबै दलहरू निर्वाचनमा आउनु अझ राम्रो कुरा हो। लामो होइन, अध्यारो सुरुङको यात्रा ५/१० मिनेट मात्र रमाईलो हुन्छ।

बिश्वविद्यालय जानुपर्ने, प्रेममा रमाउनुपर्ने, सिनेमा हेर्नुपर्ने, बिन्दास यात्रा गर्नुपर्ने, इतिहास पढ्नुपर्ने, किताब बोक्नुपर्ने, संगीत सिक्नुपर्ने, करिअरको प्लान गर्नुपर्ने र उमेरको आनन्द लिनुपर्ने कलिला भाइबहिनीहरू युट्युबर लिएर हिड्न थालेपछि, भाइरलको चक्करमा लागेपछि, काँधमा

मैले भारतीय प्रख्यात अभिनेता धर्मेन्द्रको पहिलो फिल्म 'लोफर' हेरेको थिएँ। हुनत उनको यो फिल्म १९७३ मैं रिलिज भएको थियो। तर मैले मेरो १० बर्षको उमेरमा १९७९ मा मात्र हेर्न पाएँ। त्यसपछि उनका धेरै फिल्म हेरियो। उनी मेरा वलिउडका मनपर्ने नायकमध्ये एक हुन्। हार्दिक श्रद्धान्जली माइ

डरलाग्दो कुरा यो होइन कि फेरि मुलुक उनै अक्षम, भ्रष्टाचारी र व्यक्तिवादी केपी ओली, शेरबहादुर देउवा र पुष्पकमल दाहालको वरिपरि पुग्यो। बरु डरलाग्दो कुरा यो हो कि मुलुकका दल, दलीय नेता/कार्यकर्ता, नागरिक समाज, 'जेन-जी' पुस्ता आदिदेखि सबै तह र तप्कालाई यस्तै सहने बानी परिसक्यो।

आफुलाई सबैभन्दा लोकतान्त्रिक दल दावी गर्ने नेपाली काँग्रेसले एक महिनाभन्दा बढी समय लगाएर गरेको निर्णय चाँहि 'निर्वाचनमा भाग लिने रे!' निर्वाचनमा जाने कुरा त 'स्वयंसिद्ध' तथ्य हो, अर्को कुनै उपाय नै छैन। काँग्रेस कति जड छ भन्ने कुरा महाधिवेशनको मौनता र महिनौंको अकर्मण्यताले