ماورای باورهای ما، ماورای بودن ها و نبودن های ما آنجا دشتی‌ست فراتر از همه ی تصورات راست و چپ تو را آنجا خواهم دید

درود بر لب‌های قهوه‌ای و تیره، تیره و تیره‌تر تا بی‌نهایت‌.

هی این امیرمربا رو میبینم هی بیشتر دلم‌واسش میره🫠🫠

دیگه رو لباسام موی‌پاموک نمیوفته از یه طرف خدایا شکرت از یه طرف واقعا دلم‌ واسه حضورش تنگ شده🥲

به هیچ کاریم دارم نمیرسم. خدایا

الان فقط داشتن یه چند روز بی استرس و‌ نگرانی از آینده و دیزنی لند خوشحالم میکنه.

یا گرسنمه یا خوابم میاد یا درس دارم. زندگی زیباست

الان توانایی اینو دارم ۳ روز بخوابم.

یکم زمان داره زود نمیگذره؟

عکس خانومای‌خوشگلو بزارم جلو بلکه خجالت بکشم و برم باشگاه.

درباره‌ی مدیریت اضطراب قشنگ می‌گفت: «پرنده روی شاخه می‌شینه نه با این اطمینان که شاخه نمی‌شکنه، بلکه با این اطمینان به خودش که اگرم شاخه بشکنه اون بلده پرواز کنه.»

من همین یه ماه قبل اینکه دانشگاه شروع بشه در خیالم میخواستم هم کار کنم هم این کورسا رو هندل کنم خداروشکر خدا مانع شد:))

دلم واسه کلاس ویالون تنگ شده، وقت ندارم. خدایا

خستگی هفته گذشته هیچ جوره نمیره حالا باید بشینم ۳۰۰ صفحه کتاب بخونم. ای زندگی.

مهر💕

اینکه Friday night عه و من باید درس بخونم اصلا جالب نیست.

از این حجم درسی که دارم و اینکه دقیقا تا آخر این ترم یک روز آزاد ندارم میخوام گریه کنم.

خداحافظ شیرینی.

اینکه خوابت کافی باشه و قهوه هم خورده باشی و یه طوری خوابت بیاد که چشاتم نتونی باز کنی فقط از من برمیاد.

جدی هنوز یادش میوفتم درک نمیکنم چرا کلاس ۸ ام میرفتم کلاس فیزیکی که داشت چیزاییو یاد میداد که حتی درسای دو سال بعدمون هم نبود!

از صبح حس و حال مریضی داشت��، این سرماییم که امشب بهم خورد دیگه تکمیل شد🤌🏻