Έτσι είναι οι σχέσεις.. Σε θέλω, μου λείπεις, τελειώσαμε.

Έχω αυτή την υπερένταση που περνάει μόνο με αποκεφαλισμό ή έστω με ένα ταψί γαλακτομπούρεκο

άντε να φύγει λίγο το μπότοξ να καταλάβει επιτέλους ο γιάννης ότι του κάνω μούτρα

Δεν είμαστε καλά κι αυτό βγαίνει προς τα έξω.

Μεγαλώνεις εσύ, μεγαλώνει και η λίστα με τους "μακριά και αγαπημένοι".

ευτυχώς αυτή τη φορά δεν έμεινα από βενζίνη και έμεινα από μπαταρία

δύναμη είναι να αναγνωρίζεις που είσαι αδύναμος

Η άλλη με ρώτησε που θα πάω τριήμερο λες και είμαι καμιά πλούσια

η μαμα μου σου λεει αν θες σακουλα δες στο τελευταιο συρταρι εχει πολλες κ θα πετυχω μια κιτρινη που βρωμαει ανηθο απο μια λαικη που ειχε παει το '98

- Στη δουλειά δεν μιλάμε μεταξύ μας. - Επειδή είναι πρωί; - Επειδή δεν μιλάμε.

-seize the day - ναι, σε λιγο όμως

απόλυτα έτοιμη και συναισθηματικά διαθέσιμη για να βγάλω την ψυχούλα του επόμενου

Γλίστρησα στο πλακάκι του μπάνιου & παραλίγο να προσέξω τον Παντέλο.

-Γειά σου κούκλα, θα μου δώσεις τον προσωπικό σου αριθμό; -Το κινητό μου ή αυτόν για τις συναλλαγές με το δημόσιο; #προσωπικος_αριθμος

Ενός λεπτού σιγή για όλα εκείνα τα μηνύματα που σβήσαμε λίγο πριν τα στείλουμε..

Ήθελε ακόμα λίγο.. Δεν ήθελα άλλο τίποτα...

Προσοχή στην διαφορά ανάμνησης και εκκρεμότητας..

Εκπληκτικό το πώς μεταβάλλεται ολόκληρη η ψυχολογία όταν έχεις κάτι να προσμένεις.

Έχει καταντήσει πολύ κακό αστείο αυτό το δουλεύω για να ζω Ε