Sayfalar yarım, Şiirler, şarkılar yarım, Fotoğraflar, videolar yarım, Aynalara yansıyan yüzüm yarım, Gözler soluk, donuk; tebessüm yarım, Hüzünlü ve kırık kalp; dilim ve sözüm yarım. Ben yarım, Hayat yarım, Her şey yarım, Aşk yarım, Sensiz her şey yarım.. Bir yanım her sabaha

Burası sadece beyaz bir tahtadır. Bazen bu tahtaya beyaz kalemle yazı yazıyorum. Anlaşılmak gibi bir derdim ve kaygım yok. Bazen de siyah kalemle yazı yazıyorum. Açıklamak gibi bir derdim ve kaygım yok. Nadiren de olsa renk cümbüşü olacak kalemlerle yazıyorum. Renk körlüğü

“Kaygı, özgürlük ihtimalidir. İman sayesinde bu kaygı eğitici bir değeri haiz olur. Çünkü kaygı maddî olan herşeyi eritip yok eder ve dünyanın bir vehim olduğunu bütün çıplaklığıyla gözler önüne serer.” Søren Kierkegaard, Kaygı Kavramı, sy. 156. Sartre şöyle der: “Kierkegaard,

“Face-to-Face”de “Eye-to-Eye Contact” kurulabilir. “İntense Direct Gaze” ve “Vibe” alınabilir. Bunu imitation, simulation, imagination ve artificial intelligence’tan ayırt edelim! Sinemada split lighting ve chiaroscuro [light and shadow] tekniklerinin insan yüzünde

“Senin yüzünü görmek, Tanrı’nın yüzünü görmek gibidir.” Yaratılış, 33:10 “Bir başkasını sevmek, Tanrı’nın yüzünü görmektir.” Herbert Kretzmer, “Songs from Les Misérables” “Başkasının yüzü, Tanrı’nın izidir.” Emmanuel Levinas

“Kaygı hissini yükseklik korkusuna benzetebiliriz. Göz bir uçuruma balıklama daldığında başımız döner. Bu baş dönmesi ve korku hem uçurumdan hem de gözden kaynaklanır. Çünkü bakmayabilirdik. Tıpkı bunun gibi kaygı özgürlükten mütevellit bir baş dönmesidir. Bunu tetikleyen ise

Edward Hopper şöyle der: “Eğer kelimelerle anlatabilecek olsaydım, resim yapmaya gerek kalmazdı.” Hopper’ın resimlerini seviyorum. Modernite’nin getirdiği haz ve hız, kalite ve konfora rağmen resimlerinde yer alan insanlar -kalabalıklar içinde olsalar bile- hep yalnız,

Ne içeri’deyim. Ne de dışarı’dayım. Sınır’dayım. Araf’tayım. Aralık’tayım. İçeridekiler iki yüzlü diyorlar. Dışarıdakiler ise şizofren... Gel gör ki, İnsan Olmak bununla malül iken. Onlar için İnsan Kalmak Ya içeride ya da dışarıda olmaktır. Cennet’ten Dünya’ya atılmış bir

Gül sebepsiz açıyor ise Aşk da nedensiz başlar..

“Başkasının maddi gereksinimleri, Benim manevi gereksinimlerimdir.”

Sencileyin değilim. Kaçak ve Kaçık yaşamanın zorluğu vardır. Bigâne ve Biçare kalmanın korluğu vardır. “Sensedim” desem ne olur? Ya “Seni seviyorum” desem? Bilirim bir anlam ifade etmez. Bundan hiç mi hiç istifade etmez. Yine de Unutma! Umursa Umutla kal...

Tutarlılık Düzlemi’nde Tutar’ı olmayanlar ve/veya Tutunamayanlar’ın dairesel ve döngüsel, çizgisel ve doğrusal “Kaçış Çizgileri” ve “Kaçış Noktaları” vardır. Kaos-Kozmos dikotomisine kulak asmayan ve bunları birleştiren Kaozmos’u göz ardı eden bir pratiğe dayalıdır.

el-Hasen el-Basri rahimehullah’ın kavli de zayıf isnâd ile gelmiştir. Nüshada da görüldüğü üzere bu kavli el-Hasen el-Basri’den rivâyet eden “Sâlih el-Murrî” zayıflığı şedîd olan bir râvîdir. Merfû rivâyetin zayıf oluşuna tenbîh ve telmîhte bulunur iken el-Hasen el-Basrî’nin

“Nereye gidiyorsunuz? Nereden geliyorsunuz? Nereye doğru gitmek istiyorsunuz? Bunlar faydasız sorular. Beyaz bir sayfa açmak, sıfır noktasından başlamak ya da yeniden başlamak, bir başlangıç ya da bir temel aramak, tüm bunlar yanlış [yöntemsel, pedagojik, inisiyatik,

İbn Kayyım şöyle demiştir: “İsimler, anlamları için kalıplar ve ona delâlet eden göstergeler olunca, bunun hikmeti de isimler ile anlamları arasında bir irtibat ve ilişkinin bulunması; bu irtibatlı ve ilişkili anlamların isimlere yönelik onlara taalluk etmeyen yabancı şeyler

es-Sikıllî şöyle demiştir: لِكُلِّ إنْسَانٍ مِنْ اسْمِهِ نَصِيبٌ Her insanın, isminden bir nasibi vardır İbnu’l-Hacc, el-Medhal, 2/27.

Yakıcı ve yıkıcı bir yaşamı, Istılahlar ile hafifletme telaşındayız. Ancak bir süre sonra ıstılahlar’ın istilasına maruz kalıp yaşamdan kopuyoruz. Yaşamdan kaçmak ile Yaşama tutunmak gerilim hattındayız.

“Düşünüyorum, o halde varım.” Descartes’in felsefi sistemini üzerine bina ettiği aforizması günümüzde kapitalist ve pragmatist yaşam pratigi ve imajinatif ve simülatif varlık düzleminde “Arzuluyorum, o halde varım.” ve “Görünüyorum, o halde varım.” formunda ortaya çıkmaktadır.

Akla uygun değil iddiasıyla reddedilen bir çok şey, akla uygun olmadığı için değil, belli bir akletme/düşünme tarzına uygun olmadığı için reddedilmektedir. Burada iş başında olan şey, akıl/bilgi yoluyla ikna olma veya akıl/bilgi üzerinden yanlışlandığı/geçersiz sayıldığı

İlme Ehil Olmayan, İlim İddiasında Bulunan Eşekler! Bir hayvan olarak “Eşek”in tabiatında bulunan özellikler, “Eşeklik” sıfatı altında insan davranışlarını tasvir ve teşbih etmek için kullanılmıştır. Bu minvâlde ortaya çıkan bir çok atasözü, deyim, betimleme, örnekleme vardır.