อย่าทำลาย ลดทอน ด้อยค่า "ทุก ๆ อาชีพสุจริตที่มีผลต่อเศรษฐกิจในประเทศไทย" ไปมากกว่านี้อีกเลย

ดักไว้ก่อน non-fiction, self-help, ตำราวิทย์คณิต ตำรากฎหมาย แต่เดิมก็เรียกว่า “วรรณกรรม” แต่อย่างที่ว่าไว้ ภายหลังเริ่มมีการแบ่งเส้นมากขึ้น บางคนจึงไม่เรียกว่าวรรณกรรมแล้ว อย่างไรก็ดี เอกวรรณกรรมบางมหาลัยก็ยังสอน (creative) non-fic อยู่ เช่น มธ. (เริ่มมีมาสอนเกมด้วยเหมือนกัน)

ฟังดูเว่อ แต่ความจริงคำว่า “วรรณกรรม” กินพื้นที่หลายอย่างในโลกนี้แบบนี้แหละ โลกถึงต้องมีคนที่เรียนวรรณกรรม อาจเพื่อเข้าใจคน เข้าใจภาษา เข้าใจความรู้ เข้าใจโลก เข้าใจตัวเอง บางคนบอกภาษาสะท้อนความเป็นจริง ไม่มีอะไรอยู่นอกตัวบท บางคนจึงบอกว่าการอ่านวรรณกรรมก็คือการอ่านโลกก็ได้

ที่จริง ปรากฏการณ์ที่เราช่วยกันเขียนถามตอบ แสดงความเห็น เล่าเรื่องในนี้ บางกลุ่มก็เรียกว่าเป็น participatory social media fiction นั่นคือในพื้นที่นี้ เราเป็นทั้งผู้อ่านและผู้เขียนได้ เรามีสิทธิ์เปลี่ยนแปลงตัวบท (text) ที่เกิดขึ้นได้ ไม่ว่าจะเป็นการเพิ่มหรือลบมัน

สิ่งที่น่าสนใจในยุคร่วมสมัยคือการนับว่า “เกม” (ทั้งบอร์ดเกมและวีดีโอ) ก็เป็นวรรณกรรมเหมือนกัน นักวิชาการอาจจัดประเภทบางเกมเป็น cybertext, interactive fiction, digital fiction แล้วแต่ความเข้าใจของนักวิชาการคนนั้น ทั้งนี้เพราะตอนยุคบุกเบิกหลายเกมได้นำเอาความคิดทางสายวรรณกรรมมาใช้

ภายหลังนักวิชาการก็เริ่มนิยามคำว่า “วรรณกรรม” ให้แคบลงขึ้นเรื่อยๆ ผ่านการผลิตทฤษฎีวรรณกรรมและสุนทรียศาสตร์ เช่น รัสเซียจะบอกว่าวรรณกรรมคืองานเขียนที่ทำให้เรามองเห็นความเป็นจริงในชีวิตประจำวันต่างไปจากเดิม ความเข้าใจคำว่า “วรรณกรรม” จึงสืบเนื่องมาจากผลผลิตของประวัติศาสตร์

แต่เดิม ตะวันตกใช้คำว่า literature (วรรณกรรม) เพื่อบ่งถึงทุกสิ่งที่เป็นงานเขียน คนที่เรียนวรรณกรรมจึงไม่ได้อ่านแค่โรแมนซ์ สืบสวน สยองขวัญ ไซไฟ วาย แต่ต้องอ่านบทละคร หนัง กลอน บทความต่างๆ (essay) ไม่ว่าจะเป็นทฤษฎีสังคม ปรัชญา วิชาการ ฯลฯ

@panyajt_pers จากคนเรียนวรรณกรรม floklore ปากเปล่ายังนับเลย

อันนี้พึ่งมารู้ตอนโต โค้ดโปรแกรม เปเป้อวิจัย ก็เป็นวรรณกรรม

โหดมากกกกกก นั่งดูเบื้องหลังงานสร้าง Frankenstein เพิ่งรู้ว่าเรือที่เราเห็นในหนังทีมงานเขาสร้างขึ้นมาใหม่ทั้งหมด โดยใช้เวลาประมาณ 5 เดือนในการทำ ความยากคือเขายกทั้งเซ็ตไปตั้งในลานจอดรถ ซึ่งต้องเจอกับปัญหาโลจิสติกและการสัญจรของรถที่ผ่านไปมาตลอด

เราได้มีโอกาสไปวาดปกให้คุณปริม @P_n_Pen มาค่ะ🔥 งานเขียนอิง WW2 สงคราม เหมืองถ่าน ทุกท่านจะได้รับบรรยากาศยุคนั้นแบบครบทุกอรรถรสแบบเต็มอิ่ม เราเห็นขั้นตอนการรีเสิร์ชของคุณปริมมาตลอดทั้งโปรเจค ไม่ผิดหวังแน่นอน ตอนนี้แบบรูปเล่มยังมีเหลือให้จับจองอยู่ 8 เล่ม ใครสนใจเชิญได้เลยนะคะ 💛

การ์ตูน ตอน3 ลงทั้งใน readawrite กับ webtoons ไปตามอ่านกันได้ครับบ

ทุกคนดดูงานมอเราาา สีน้ำสีใจ😭🙌

ฉันเด็ก… ฉันเขลา… ฉันรู้…

เคมีคู่นี้ล้างชาร์ทมาก แต่ละคำเคี้ยวคุ้มเลย เบาๆค่อยนอน ใจดีแล้วนะที่ไม่โพสท์รูปราดนม 555

อ้ะ นี่คิอว่ามันแล้วแต่สภาพสังคมที่เคยอยู่งี้ป่าว เพราะนี่ก็รู้สึกตกใจที่เห็นคนปล่อยให้ผู้หญิงใส่กระโปรง+ส้นสูงนั่งคุกเข่าถ่ายรูป ปกติผช.น่าจะอาสานั่งแทน ซึ่งต่อให้ตัดเรื่องชาย-หญิงออกไป เวลาใครทำอะไรได้ไม่สะดวก ก็จะมีคนที่สะดวกกว่าอาสาทำแทนหรือมาช่วยเหลือนี่นา...

ขอบคุณมาก ๆ นะครับ😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭

พล็อตซีรีส์มาก ไทยญี่ปุ่นเอาหน่อยไหมสักเรื่อง

ข้อคิดจากเรื่องนี้คือ ไม่ว่าจะหลบซ่อนแค่ไหน ก็ไม่มีวันหนีจากสิ่งที่ทำลงไปพ้น กับไปรับกรรมต่อไป

บางทีลุงข้างบ้านดูใจดีไม่มีพิษภัยหัวเราะยิ้มนั่งเล่นข้างบ้านเรา อาจจะเคยโหดเหี้ยม คิลใครสักคนอย่างเจ็บปวดในตอนหนุ่มก็ได้ แบบนี้ใครอยากทำด้วยความคึกคะนอง สะใจ หรือทำร้ายใครตอนหนุ่มก็ดูไว้ ว่าตอนแก่ชีวิตชีวิตแทนที่จะได้พักผ่อนอย่างสงบสุข กลับต้องมาหนีและถูกจับกุม คิดก่อนทำเยอะๆ

นี่เคยอยู่หอที่แกทำงานอยู่ ไอ้เจ้เจ้าของหอด่าแกเช้าเย็นทุกวัน