อันนี้เป็นพาร์ท 3.2 นะคะ สามารถดูพาร์ท 3.1 และพาร์ทเก่าๆ ได้จากในทวิตนี้

หลังจากที่เขาสั่งการให้เนสกลับมายังคฤหาสน์หลังนี้เพื่อทำหน้าที่เดิมของตัวเองแล้ว อิซางิก็คล้ายว่าจะมีความสุขขึ้น จากที่นานๆ ครั้งจะยิ้มทีหนึ่ง คราวนี้อีกฝ่ายเริ่มยิ้มบ่อยขึ้นแล้ว

ที่สำคัญยังยอมให้เขากอดและจูบเหมือนเวลาที่พวกเขายังรู้จักกันในฐานะนักธุรกิจกับนักท่องเที่ยวคนหนึ่ง นี่ทำให้เขามีรู้สึกพึงพอใจขึ้นมาหน่อย แม้ว่าจะขัดใจที่จะต้องเจออีกฝ่ายอยู่กับเนสหลายครั้งก็ตาม บางครั้งเวลาจะไปไหนด้วยกันข้างนอก อิซางิก็มักจะถามเขาเสมอว่าแล้วเนสล่ะ

เอาเถอะ เวลาที่อีกฝ่ายจะออกไปไหนกับเนส ก็เห็นว่าถามถึงเขาอยู่เหมือนกัน แม้จะดูงี่เง่าไปหน่อย แต่ในความรู้สึกหงุดหงิดก็ยังมีความสะใจอยู่เหมือนกัน ทว่าพอมาคิดอีกทีของเล่นของเขาดูจะได้ใจไปแล้ว…

ในใจของไคเซอร์เริ่มคิดแผนจะจัดการให้คนตัวเล็กของเขาให้รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนของใครกันแน่ ชายหนุ่มมองเวลาจากด้านบนของไอแพด ก่อนจะตัดสินใจปิดหน้าจอที่ปรากฏข่าวสารในช่วงนี้ลง แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้เพื่อเดินไปหาอิซางิในห้อง

ตอนนี้คงถึงเวลาตื่นของอิซางิแล้ว เขาตั้งใจจะไปจูบอรุณสวัสดิ์พร้อมกับมอบการลงโทษเล็กๆ น้อยๆ ให้คนตัวเล็กร้องขอความเห็นใจจากเขา

พอคิดได้แบบนี้เขาก็อดระบายยิ้มออกมาไม่ได้ ว่าแล้วก็เดินไปอย่างสบายใจ ไร้ซึ่งความง่วงงุนแม้ว่าเขาจะยังไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเวลาเช้าตรู่ก็ตาม ความจริงแล้วเมื่อคืนเขาต้องออกไปข้างนอกมาเนื่องจากมีงานให้จัดการ +

ดังนั้นแล้วเวลานี้เขากระหายอ้อมกอดรวมถึงจุมพิตแสนวาบหวามจากอีกฝ่ายไม่น้อย และแล้วเขาก็เดินหยุดอยู่หน้าประตูของอีกฝ่าย ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปให้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ จากนั้นเดินไปยังบนเตียงพร้อมนั่งลงด้านข้าง

แต่แล้วบนเตียงกลับว่างเปล่า เหลือเพียงผ้าปูที่ถูกคลุมไว้อย่างลวกๆ ไคเซอร์เลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ หรือวันนี้อิซางิจะตื่นเร็วกว่าปกติ ดังนั้นเป้าหมายต่อไปที่เขากำลังจะไปจึงเป็นห้องน้ำ… พอเริ่มจินตนาการถึงภาพอิซางิแล้วก็ชวนให้รู้สึกใจเต้นไม่ได้

ถ้าอิซางิกำลังล้างหน้าแปรงฟันอยู่หน้าซิงค์น้ำ เขาจะเข้าไปโอบกอดแล้วหอมแก้มทีหนึ่ง จากนั้นก็จะอุ้มมานั่งบนตักของตัวเองบนเตียง แต่ถ้าอีกฝ่ายอาบน้ำอยู่… อืม ความจริงในห้องน้ำก็ไม่เลวเหมือนกัน

มือหนาเปิดประตูเข้าไปด้านใน เพียงแค่เปิดเล็กน้อยเขาก็ได้ยินเสียงขยับไหวจากอ่างน้ำ ซักพักพอเปิดประตูจนสุดก็ไม่เห็นอิซางิตรงซิงค์น้ำ แสดงว่าเวลานี้อีกฝ่ายอาจจะกำลังนอนแช่น้ำอยู่

ส่วนลึกในใจแอบกังวลว่าอีกฝ่ายจะไม่ผล็อยหลับในอ่างน้ำใช่ไหม ดังนั้นตอนที่ก้าวไปตรงอ่างน้ำเขาจึงก้าวด้วยความไวมากขึ้น ไม่นานมือข้างหนึ่งก็แหวกผ้าม่านที่ปิดคลุมอ่างอาบน้ำจนสุด แล้วรีบทักทันที “โยอิจิ ที่รัก- เนส?”

ใบหน้าที่ตอนแรกปั้นแต่งด้วยรอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์หายไปในชั่ววินาที แม้กระทั่งดวงตายังเปลี่ยนไปเคลือบด้วยประกายโทสะแว้บหนึ่ง เขามองภาพตรงหน้าคนทั้งสองที่กำลังนั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ เป็นอิซางิกำลังนั่งหลับอยู่บนแผ่นอกของเนส ในขณะที่เน้นจับข้อมือของอิซางิยกขึ้นมาจุมพิตไม่หยุด +

โดยที่อิซางิเพียงปรายตามองไม่พูดอะไร สภาพคนตัวเล็กดูจะเหนื่อยล้าเต็มที่ ขนาดที่เหยียดกายนอนทับเนสโดยไม่ขยับไปไหน เหมือนเจ้าลูกแมวขี้เกียจตัวหนึ่งที่นอนบนตักของเจ้าของ แต่เจ้าของของแมวตัวนี้… คือเขา ไม่ใช่เนส

“แกมาทำอะไรทีนี่” เห็นอิซางิดูจะง่วงงุนราวกับจะผล็อยหลับได้ทุกเมื่อ เขาจึงทำได้เพียงเค้นเสียงลอดไรฟันไปเบาๆ ไม่กล้าส่งเสียงดังให้อีกฝ่ายตื่นตกใจ ไม่มีเวลาให้สนใจว่าเขาเป็นอะไรไปแล้ว สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้มีเพียงให้อิซางิออกห่างจากเนส

“ผมต้องดูแลเขา ตามที่นายต้องการยังไงล่ะครับ” อีกฝ่ายตอบกลับมาทั้งยังระบายยิ้มประจำตัว ขณะที่ดวงตาที่ปิดสนิทคล้ายจะเหลือบขึ้นมามองเขาหน่อยๆ ด้วยสายตาของผู้ชนะ ให้ตายเถอะ ไอ้หมาโง่นี่จะอวดดีไปถึงไหน “ตอนนี้คุณอิซางิพึ่งได้พัก… ผมเกรงว่านายอาจจะต้องปล่อยเขาไว้กับผมซักครู่หนึ่ง”

เจ้าตัวกล่าวพร้อมกับกุมมือของคนตัวเล็กขึ้นมาจูบอีกครั้ง เวลานี้ดวงตาคู่นั้นจับจ้องแต่คนตัวเล็กไม่วางตาไปเสียแล้ว ความอ่อนโยนถูกฉายออกมาให้อิซางิเพียงคนเดียว เพราะสำหรับคนที่เหลือนั้น มันเป็นเพียงความน่าขยาดก็เท่านั้น

ในขณะที่ไคเซอร์เริ่มคิดตาม พึ่งได้พัก… ย่อมมีความหมายเพียงอย่างเดียว ชายหนุ่มเผลอกัดฟันโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่จะตอบโต้ก็ทำไม่ได้มากนัก ไม่ใช่เขาหรือไงที่สั่งให้เนสคอยดูแลอิซางิแม้กระทั่ง ‘เรื่องพวกนี้’

แต่แล้วเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ ก่อนจะกลับมาฉีกยิ้มร้ายเช่นเดิม เล่นเอาเนสที่นั่งอยู่ตรงนั้นเริ่มใจไม่ดี ส่วนอิซางิก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ ตอนนี้ตาเขาแทบจะปิดตลอดเวลาแล้ว “ถ้าเขาพึ่งได้พัก ฉันจะทำให้เขาผ่อนคลายหน่อยแกคงไม่มีปัญหาใช่มั้ย”

“แต่นายครับ-” แทบจะในทันทีเนสรู้ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร แต่ไม่ได้ ถึงเขาจะไม่ใช่เจ้าของของอิซางิ แต่เขาไม่มีวันปล่อยอีกฝ่ายออกไปจากอ้อมแขนของตนตอนนี้แน่นอน

ทว่าไม่ทันแล้ว นิ้วเรียวเกี่ยวเนคไทออกไป ก่อนไคเซอร์จะปลดกระดุมตัวหนึ่งตามมา แล้วเขาก็ถอดรองเท้าหนังเนื้อดี ฝ่าเท้าเปลือยเปล่าเหยียบลงไปด้านในอ่างอาบน้ำข้างหนึ่ง ตามด้วยอีกข้าง เขาไม่สนแล้วว่าเสื้อผ้าส่วนที่เหลือจะเปื้อนเฉอะแฉะไปด้วยน้ำในอ่างพวกนี้

อ้อ จะเสื้อหรือกางเกงไว้ถอดทีหลังก็ได้ ช่างมันปะไร “คนอย่างแก คงไม่รู้หรอกว่าจะผ่อนคลายเขาควรทำด้วยวิธีไหน… กับแค่การจูบแบบนั้น โยอิจิของฉันจะพอใจได้ยังไง”

ไคเซอร์กล่าวพร้อมกับคุกเข่านั่งลง จากนั้นเขาก็ดึงคนตัวเล็กเข้ามาให้ล้มลงบนแผ่นอกของตัวเอง จากนั้นก็เชยคางของอิซางิขึ้นมาประกบจูบที่เขาโหยหามันมาทั้งวันทั้งคืน “โยอิจิ คิดถึงฉันไหมเด็กดี”

ฉากเรท (รวมถึงพาร์ทนี้ทั้งพาร์ท) สามารถอ่านต่อได้ใน : หมายเหตุ : ไคเซอร์สวมเสื้อระหว่างทำตลอดนะคะ เราชอบเสื้อตอนเปียกน้ำ🔥🔥

ตอนต่อไปอยู่ในนี้นะคะ