یک عذرخواهی حقیقی و صمیمانه بابت سوء رفتار جنسی چه ویژگی‌هایی داره؟ ترکیبی از دو مطلب که لینک‌هاشون رو در ادامه می‌ذارم رو زیر این توییت خلاصه کردم.

۱- عذرخواهی صمیمانه و واقعی باید دقیق و روشن و مشخص باشد. یعنی فرد توضیح دهد که دارد بابت چه چیزی و کدام آسیبی که به دیگری رسانده عذرخواهی می‌کند. مثال: لویس سی.کی. در نامه‌ی عذرخواهی‌اش نوشت:

۲- «من می‌خواهم به روایت‌هایی که پنج زن به نام‌های اَبی، ربکا، دِینا و جولیا به نیویورک‌تایمز ارائه کردند و همین‌طور روایت زنی که نامش را اعلام نکرد اشاره کنم و بگویم این روایت‌ها واقعیت دارند.»

۳- یک عذرخواهی واقعی و صمیمانه حاوی توضیح درباره‌ی آسیب و صدمه‌ای است که به آزاردیدگان وارد شده و نه‌تنها آسیب را به رسمیت می‌شناسد بلکه فرد آزارگر، به‌روشنی، به نقش خود در آسیب وارد شده اشاره می‌کند، مسئولیت آن را می‌پذیرد و ابراز پشیمانی می‌کند. مثال 👇🏻

۴- «می‌دانم که لمس بدنت بدون اجازه و رضایت تو، تلاش من برای بوسیدن لب‌هایت و بو کردن موهایت و قرار دادن دستم روی بدنت کار اشتباهی بود، حریم شخصی تو را نقض کردم و از این بابت متأسف و پشیمانم.» یا

۶-«می‌فهمم که باعث شدم احساس ناراحتی و آسیب‌پذیری کنی، احساس کنی بدنت چیزی است که همه می‌توانند آن را لمس کنند. بابت این احساس‌های منفی و مخرب متأسفم. همین‌طور متأسفم که جوری عمل کردم انگار حق داشتم حریم شخصی تو را نقض کنم در حالی که هرگز چنین حقی نداشتم. متأسفم و عذرمی‌خواهم.»👇🏻

۷- یا «می‌فهمم رفتارم جوری بوده انگار حق داشتم هنگام مستی با تو سکس داشته باشم.می‌فهمم رفتارهایم درد و رنج و فشار زیادی به تو وارد کرده وزندگی‌ات را زیر و رو کرده. می‌بینم که زخم‌های این آسیب را باید سال‌ها و ای بسا تا همیشه حمل کنی. عمیقا متأسفم برای کارهایی که کرده‌ام.»

۸- فرد آزارگر باید توضیح دهد که برای بهبود وضعیت و افزایش درک و آگاهی‌اش نسبت به موضوع و تغییر خودش چه کند. مثلا: «یک کلاس ثبت نام کرده‌ام درباره‌ی رفتار مناسب با زنان در محل کار. یک کتاب خوانده‌ام درباره‌ی سختی‌ها و رنج‌های زنانی که آزار جنسی تجربه کرده‌اند. 👇🏻

۹- و دارم از یک روانشناس کمک می‌گیرم برای ترک عادت‌هایی که آسیب‌رسان هستند و می‌توانند باعث آزار و صدمه به دیگران شوند.» یا «در یک سال گذشته، در یک نهاد خیریه که روی مبارزه با خشونت جنسی متمرکز است ۱۰۰ ساعت کار داوطلبانه کرده‌ام و در یک کلاس درباره‌ی آگاهی جنسی شرکت کرده‌ام.»

۱۰- این دو نکته رو خودم اضافه می‌کنم که در هر شکلی از عذرخواهی، موضوع و سوژه‌ی اصلی فرد آزاردیده‌س نه فرد آزارگر. تمرکز بر آسیبی است که وارد آمده و فردی که آسیب دیده. عذرخواهی واقعی خالی از «منیتِ آزارگر»ه، عذرخواهی جای خودنمایی نیست.

۱۱- «اما» و «ولی» و «اگر» عذرخواهی رو از معنا تهی می‌کنند. «اگر با حرفم/کارم ناراحتت کردم و بهت آسیب زدم...» نه‌تنها التیام‌بخش نیست که نمک به زخم می‌پاشه. عذرخواهی مشروط نقض غرضه در واقع و بهتره کلا مطرح نشه.

منابع: