ใครที่มีปัญหาเรื่องงาน อยากย้ายงาน วางแผนอาชีพ สัมภาษณ์งาน ต่อรองเงินเดือน ฯลฯ ที่เกี่ยวข้อง มาพูดคุยกันก่อนได้ครับ https://t.co/UHDGF99Gos

😂😂😂

เพื่อนร่วมงานเกาหลี เคยบอกว่า จากที่ทำงานมา มีคนไม่กี่ประเทศ ที่พอจะมีความสามารถแบบนี้ เขาบอกคนไทยเป็นหนึ่งในนั้น เขาบอกประมาณว่า Read between the lines คือพอจะอ่านบรรยากาศ รู้ความนัย รู้ความหมาย แม้จะไม่ได้พูดออกไปตรงๆ คล้ายๆ ว่า พูดอ้อมๆ แล้วเข้าใจอ่ะ ส่วนบางชาติ ไม่เก็ตต้องตรง

การแข่งขันที่สูงขึ้นในทุกๆ ปี มันก็ทำให้คนต้องดิ้นรนแข่งขันมากขึ้น ก็ตามนั้นเลยฮะ

ช่วงโควิท great resignation ช่วงนี้ great layoff สรุป ไม่ออกเอง เขาก็ไล่ออก อยู่ดี

ที่กดสมัครไปแล้วเขาไม่เรียก ส่วนนึงก็คือบริษัทนั้น Freeze คนอยู่ รอประกาศนโยบาย ปีหน้า ว่าจะรับคนได้ยัง ถ้าได้ก็น่าจะมีเรียกสัมภาษณ์กันบ้าง

บางที เราก็ลืมไปแล้ว ว่าความรู้สึกที่สนุกกับงาน ดีใจ/ภูมิใจตอนเราทำงานเสร็จ ครั้งสุดท้ายมันเมื่อไหร่กันนะ 😢

เราอยู่ในโลกทุนนิยม ที่บีบให้คนต้องทำทำงาน แข่งขัน พัฒนาตัวเอง ดีขึ้น เก่งขึ้น ในทุกๆวัน มันเป็นสัจธรรมอย่างนึงที่เลี่ยงได้ยาก จุดนี้คือความเข้าใจระบบ หากเราอยู่ในระบบ แบบทำงานไปวันๆ ก็ไม่ผิด แต่ก็ต้องยอมรับความเสี่ยง และผลที่จะตามมาให้ได้ ทุกทางเลือกมีราคาที่ต้องจ่ายเสมอครับ 🧐

5 ปีแรก ทดลอง/ค้นหาสิ่งที่ใช้ 5 ปีต่อมา คอนเฟิร์มเส้นทางนั้น/เก็บปสก 5 ปีต่อมา สะสมผลงาน/เติบโต 5 ปีหลังจากนั้น เติบโต/ยืนระยะให้มั่น 5 ปีต่อจากนี้ เตรียมตัว landing /เตรียมตัวเกษียณ นับรวมแล้ว 25 ปี+ ถ้าเริ่มทำงาน 22 ก็ 47 เกือบ 50 พอดี..ก็คงอยากจะพอแล้วหล่ะ ดูฝันเฟื่องดี 😅

ในมุมคนทำงาน ไม่อยากโต ไม่อยากก้าวหน้าไม่ผิด เราแค่อยากทำงานในเวลา ในขอบเขตตัวเอง แล้วไปทำอย่างอื่น แต่ใน��ุมหัวหน้า และฝ่ายบุคคลอาจไม่เป็นเช่นนั้น ในหลายๆบริษัท ทุกอย่างคือต้องพัฒนา ก้าวหน้า เติบโต ดีขึ้น ดูได้จากการตั้งเป้าแต่ละปี การเทรน ฯลฯ มันเลยจะไปด้วยกันยากหน่อย 😟

อยากโต อยากก้าวหน้า แต่ทำงานไปวันๆ รู้ตัวอีกที ทำงานได้ปีสองปี ไม่รู้จะเขียนอะไรในเรซูเม่ เพราะไม่มี ผลงาน/achievement/project อะไรเลย ได้แต่เขียน JD ว่าวันๆ ทำอะไร แบบนี้ลำบากนะครับ.. อย่าลืมคิดเรื่องนี้ด้วยครับ

แชร์มุมมองสำหรับคนที่มีคำถามเรื่องการเรียนต่อ ป.โท ครับ

สุดท้าย หากคิดอยากเรียนแค่บางหัวข้อ เพื่อเอาไปใช้ การเรียป.โท อาจจะเป็นการลงทุนที่สูงเกินไป ลองไปหาคอร์สเรียนเฉพาะเรื่อง แยกไปจะดีกว่า ทั้งประหยัดต้นทุนทางการเงิน และ เวลา เพราะท้ายสุด จะเรียนอะไร ถ้าเราตั้งใจ แน่วแน่ มีวินัย ที่จะเรียนรู้มันเพื่อเอาไปใช้แล้ว ย่อมดีกับตัวเราเสมอ

- เมื่อลงทุนไปทั้งเงิน และ เวลา เราก็อยากจะได้ผลตอบแทน คิด ROI จากการเรียน เราสามารถ จะหาความคุ้มทุนจากการเรียนได้มั๊ย เรียนจบมา เงินเดือน รายได้เราสูงขึ้นมั๊ย หรือ connection ที่เราได้ พอจะช่วยให้เรามีชีวิต สังคม งาน ที่ดีขึ้นรึปล่าว พวกนี้ล้วนเป็นสิ่งที่อาจจะเอามาใช้วัดผล

- นอกจากค่าใช้จ่ายในค่าเทอมแล้ว ยังมีค่าใช้จ่ายอื่นๆ เช่นการทำกิจกรรม โปรเจค ดูงาน ฯลฯ - และที่สำคัญคือ เวลา 2 ปีกว่าๆ ที่นอกเหนือจากการทำงานประจำแล้ว ต้องใช้เวลาไปกับการเรียน ทำการบ้าน โปรเจค และ ทีสิส ทำให้ช่วงเวลา 2 ปีนี้ หนักหนา สาหัสมาก บางคนมีแฟน บริหารไม่ดี ก็อาจจะมีเลิก

2 พิจารณาข้อจำกัดในชีวิตตัวเราเอง เตรียมการรับมือเรื่องเหล่านี้ - ต้นทุนทางการเงิน เพราะการเรียนป.โท ส่วนใหญ่ ภาคพิเศษ คือเรียนนอกเวลา วันปกติหลัง 6 โมงเย็น และเสาร์อาทิตย์ ซึ่งค่าเทอม มหาลัยปกติจะอยู่ราวๆ เทอมละ 5หมื่น เรียน 2 ปี (4 เทอม) ไม่รวมซัมเมอร์ ขั้นต่ำ 2 แสนแล้ว

"เรียนต่อ ป.โท ดีมั๊ย" อีกหนึ่งคำถามที่เจอบ่อยมาก 🎓 ส่วนตัวคิดว่าการเรียน มันดีหมด แต่อยากชวนให้คิดต่อดังนี้❗️ 1 มีเป้าหมายชัดพอมั๊ย ตอบตัวเองได้มั๊ย ว่า "เรียนไปทำไม" ถ้าตอบได้ เช่นจะเรียนเอาวุฒิ ไปปรับตำแหน่ง อับเงินเดือน (ส่วนใหญ่ งานราชการ รัฐวิสหกิจ เอกชนอาจจะมีบ้าง)

ตื่นมาทำงาน พร้อม หางานใหม่ไปด้วย

ถ้าอยากเติบโตในการทำงาน "พยายามคิดว่า เรามาทำงานเพื่อเก็บ EXP" เพื่อเอาไปใส่ในเรซูเม่ และเอาไปหางานใหม่ ที่ให้เงินเดือนมากขึ้น การทำงานของเราจะไม่แค่ทำงานไปวันๆ แต่จะมองหา ว่าเราจะทำอะไรเพื่อเอาไปใส่เรซูเม่และเอาไปขายให้กับบริษัทใหม่บ้าง 💡

จริงฮะ ยิ่งคนที่ทำงานมาถึง 10ปี + มันกลับไม่ได้ไปไม่ถึง หลายคนไม่ได้ชอบในงานที่ทำ แต่ต้องทำเพราะมันให้เงิน เลี้ยงชีพได้ ท้ายสุด ได้แค่พยายามสร้างอาชีพเสริมคู่กันไปรอวันโตและ ออกมาทำจริงจัง..